اگه شما هم مثل من عاشق نقاشی هستین و دوست دارین با مداد کلی آثار هنری جذاب خلق کنین، این مطلب برای شماست. میدونم شاید اولش یه کم گیجکننده به نظر بیاد که یاد بگیرین نقاشی رو از کجا شروع کنین و حتی کاغذ و مداد رو برداشته باشین و بعد از کمی تمرین خیال کنین در این زمینه استعداد ندارین. اما نگران نباشین، من اینجا هستم تا با ۱۰ تا نکتهی مهم بهتون کمک کنم مسیرتون رو پیدا کنین و از نقاشی با مداد نهایت لذت رو ببرین.
۱. ابزار مناسب نقاشی با مداد رو انتخاب کن
برای شروع آموزش نقاشی با مداد، یه ست کوچیک مداد گرافیتی با درجه سختیهای مختلف مثل HB (برای طرحهای اولیه و خطوط کمرنگ)، 2B (یه کم نرمتر و تیرهتر، برای لایههای میانی سایه) و 4B یا 6B (خیلی نرم و تیره، برای عمیقترین سایهها و تاکیدها) کارت رو راه میندازه. اگه بعداً علاقهمند شدی به دنیای رنگ، اونوقت میتونی در مورد بهترین مارک مداد رنگی تحقیق کنی و ببینی کدوم با سبک شما و بودجهت سازگارتره.
کاغذ هم داستان خودشو داره. یه کاغذ طراحی خوب، نه اونقدر صاف که مداد روش سُر بخوره و رنگ نگیره، و نه اونقدر بافتدار که جزئیات رو محو کنه، برای اکثر کارها ایدهآله. برای تمرین اولیه، حتی کاغذ پرینتر هم کار رو راه میندازه، ولی برای کار نهایی یا اگه میخوای سایه زدن با مداد رنگی رو حرفهایتر تجربه کنی، بهتره کاغذی انتخاب کنی که بتونه چند لایه رنگ رو تحمل کنه. وسایل نقاشی با مداد رنگی میتونه اولش خیلی حداقلی باشه، مهم شروع کردنه.
برای کار لایهای، بهتره کاغذی با گرماژ (وزن) بالاتر انتخاب کنی. کاغذهای معمولی تحریر حدود ۷۰-۸۰ گرم هستن که برای لایهگذاری زیاد مناسب نیستن چون زود چروک میشن یا حتی ممکنه پاره بشن. برای طراحی با مداد و لایهگذاری، به نظرم کاغذی با حداقل ۱۲۰ گرم به بالا مناسبتره. اگه میخوای خیلی حرفهای کار کنی و مثلاً از تکنیکهای محو کردن با حلال یا فشار زیاد هم استفاده کنی، کاغذهای ۱۶۰ گرم، ۲۰۰ گرم، ۲۵۰ گرم یا حتی ۳۰۰ گرم هم هستن که خیلی مقاومترن.
پاککن فقط یه وسیله برای جبران اشتباه نیست، بلکه یه ابزار ضروری در نقاشی با مداد محسوب میشه. پاککنهای خمیری (که مثل خمیر بازی شکل میگیرن) برای برداشتن آرام رنگ و ایجاد هایلایتهای نرم عالی هستن، و پاککنهای وینیل برای پاک کردن دقیق و تمیز خطوط. با پاککن میتونی نورپردازی کنی و بافت ایجاد کنی، چه تو کار سیاه و سفید چه تو رنگ آمیزی با مداد رنگی. به قول معروف، گاهی پاک کردن به اندازه کشیدن مهمه.
یه مداد مخصوص طراحی، یه دفتر نقاشی با کاغذ مناسب، یه پاک کن خمیری برای پاک کردن بدون رد و یه تراش خوب برای تیز نگه داشتن نوک مدادهات، از ضروریترین وسایل نقاشی با مداد رنگی یا گرافیتی به حساب میان.
۲. جور دیگهای مداد رو بگیر
اغلب ما عادت کردیم مداد رو مثل زمان نوشتن مشق مدرسه، خیلی نزدیک به نوک و با فشار زیاد بگیریم. اما برای طراحی، آزاد گذاشتن دست و امتحان کردن روشهای مختلف گرفتن مداد، دنیای جدیدی از خطوط رو به روتون باز میکنه. مثلاً گرفتن مداد از قسمت میانی یا انتهایی، به شما اجازه میده خطوط بلند، روان و با کنترل بیشتری روی فشار دست بکشین. این روش برای کشیدن طرح اولیه یا پوشش دادن سطوح بزرگ خیلی به درد میخوره.
وقتی مداد رو راحتتر و با فاصله بیشتری از نوک میگیری، حرکت دستت از شونه و آرنج میاد، نه فقط از مچ. این کار نه تنها به خطوط شما کیفیت بهتری میده، بلکه از خستگی زودرس دست هم جلوگیری میکنه. زاویه مداد نسبت به کاغذ هم خیلی تاثیرگذاره. با نوک تیز مداد میتونی جزئیات دقیق و خطوط واضح بکشین (مثلاً برای نقاشی چشم با مداد رنگی که نیاز به دقت بالایی داره). اما اگه مداد رو کمی مایل کنی و از پهلوی نوک (لبه گرافیت) استفاده کنی، میتونی سطوح وسیعتری رو با سرعت و نرمی بیشتری سایه بزنی. این تنوع در استفاده از مداد، جعبه ابزار شما رو بزرگتر میکنه.
۳. خط خطی کن تا دستت عادت کنه
خط، اساسیترین عنصر در طراحی با مداد به حساب میاد. اما خیلی از هنرجوهای تازهکار از کشیدن خط میترسن و خطوطشون کوتاه، بریدهبریده و مردد به نظر میرسه. باید این ترس رو کنار بذاری و با خطوط دوست بشی. سعی کن خطوط بلندتر، روانتر و با اعتماد به نفس بیشتری بکشی. یادت باشه، به قول پل کلی: “خط یک نقطه است که به پیادهروی رفته.” بذار نقطههات با جسارت قدم بزنن!
فقط از مچ دستت برای کشیدن خط استفاده نکن. حرکت رو از شونه و آرنج شروع کن، مخصوصاً برای خطوط بلند و منحنیهای بزرگ. این کار به خطوط شما انرژی و پویایی میده. همچنین، با تغییر فشار دستت روی مداد، میتونی ضخامت و تیرگی خط رو کنترل کنی – از یه خط نازک و کمرنگ مثل یه زمزمه، تا یه خط ضخیم و پررنگ مثل یه فریاد. این تنوع در خطوط، به کارت جون میده، چه در یک طرح ساده چه در یک طراحی با مداد رنگی پیچیده.
نگران نباش اگه خط اولت بینقص از آب درنیومد. طراحی مثل یه مکالمه است؛ گاهی لازمه حرفت رو اصلاح کنی یا یه جمله دیگه بهش اضافه کنی. میتونی با خطوط کمرنگتر شروع کنی و بعد که از فرم کلی مطمئن شدی، با خطوط قویتر و دقیقتر اونها رو تاکید کنی. این خودش بخشی از تکنیک نقاشی با مداد رنگی هم هست که به صورت لایهای کار میکنن و به تدریج به نتیجه میرسن.
همین خط خطی کردن بهت کمک میکنه روی مدادت کنترل بیشتری پیدا کنی و فشار دستت رو بهتر بشناسی. هیچوقت از خط خطی کردن نترس، اینجوری با مدادت رفیق میشی و به یه مهارت مهم در کشیدن نقاشی با مداد دست پیدا میکنی. بعد از تسلط بر کشیدن خطوط سراغ کشیدن شکل های هندسی ساده با مداد مثل مربع و مکعب کن. این تمرینات ساده بهت کمک میکنه تا اعتماد به نفس لازم برای کارهای پیچیدهتر رو به دست بیاری.
۴. از شکلهای ساده شروع کن و کم کم پیش برو
اولش نرو سراغ کشیدن نقاشی چهره با مداد یا نقاشی منظره با مداد رنگی که جزئیات زیادی دارن و شاید سخت به نظر بیان؛ با چیزای خیلی ساده شروع کن. مثلاً یه سیب، یه لیوان، یا حتی یه مکعب ساده. اینجوری میتونی روی اشکال پایه، حجم دادن و سایهها تمرکز کنی و یاد بگیری چطور اشیا رو سه بعدی نشون بدی.
این شاید یکی از مهمترین نکاتی باشه که هر هنرجوی تازهکاری باید یاد بگیره. هر چیزی، هر چقدر هم که پیچیده به نظر بیاد – از یه فنجون قهوه گرفته تا یه پرتره دقیق برای نقاشی رئال با مداد رنگی – در اساس از ترکیب چند شکل هندسی پایه مثل دایره، مکعب، استوانه، و مخروط تشکیل شده. کیمُن نیکولائید، معلم بزرگ طراحی، در کتاب معروفش “راه طبیعی طراحی” خیلی روی این موضوع تاکید داره.
تمرین تجزیه کردن اشیاء به اشکال بنیادین، مثل داشتن یه عینک مخصوصه که بهت کمک میکنه ساختار زیرین همه چیز رو ببینی. مثلاً یه سیب اول یه دایره ست، بعد فرو رفتگی و برآمدگیهاش بهش اضافه میشه. این روش بهت کمک میکنه تناسبات رو بهتر درک کنی و طرح اولیهت رو با اطمینان بیشتری بزنی. این مهارت برای آموزش نقاشی نوجوانان هم خیلی مفیده چون مفاهیم رو سادهسازی میکنه.
پس، قبل از اینکه درگیر جزئیات بشی، سعی کن با خطوط خیلی کمرنگ، اشکال اصلی رو روی کاغذ پیاده کنی. این چارچوب اولیه، مثل اسکلت ساختمون، کمک میکنه بقیه اجزا رو درست سر جاشون قرار بدی. تمرینی که گفتم، پایه و اساس هر نوع طراحی، از جمله نقاشی حرفهای با مداد رنگی هم هست.
تمرکزت رو بذار روی اینکه چطور میتونی اشیای ساده رو با خط و سایه، واقعیتر نشون بدی و بهشون حجم بدی. این یه قدم مهم توی آموزش نقاشی مبتدی با مداد رنگیه که بهت کمک میکنه اصول اولیه رو خوب یاد بگیری. کم کم که پیشرفت کردی و دستت راه افتاد، میتونی سراغ نقاشی گل با مداد رنگی، طراحی اشیاء با مداد رنگی یا حتی نقاشی حیوانات بری و سوژههای پیچیدهتر رو امتحان کنی. مهم اینه که از پایه شروع کنی و هر بار یک قدم جلو بری.
۵. سایه زدن رو یاد بگیر
سایه زدن، یکی از مهمترین و اساسیترین تکنیکهای نقاشیه که باعث میشه نقاشیت از حالت دوبعدی و تخت خارج بشه و واقعیتر و باحجمتر به نظر بیاد. بدون درک درست از نور و سایه، طراحیهاتون تخت و بیروح به نظر میرسن. به قول لئوناردو داوینچی: “نور و سایه، روح نقاشیاند.” این اصل، چه برای کار با مداد گرافیتی چه برای آموزش سایهزنی با مداد رنگی، حیاتیه.
اولین قدم برای سایه زدن درست، تشخیص جهت و شدت منبع نوره. نور از کدوم طرف میاد؟ چقدر قویه؟ سایهها همیشه در جهت مخالف منبع نور شکل میگیرن و هرچی از جسم دورتر میشن، معمولاً محوتر و روشنتر میشن. دقت کنین که علاوه بر سایه اصلی (cast shadow)، خود جسم هم قسمتهای روشن (highlight)، نیمسایه (mid-tone) و سایه فرم (form shadow) داره.
ارزش یا Value در طراحی به میزان روشنایی یا تاریکی یک رنگ یا سایه گفته میشه. با تغییر فشار دستتون روی مداد، یا با استفاده از مدادهایی با درجه سختی مختلف، میتونین طیف وسیعی از ارزشها رو ایجاد کنین – از سفیدترین سفیدی کاغذ تا تیرهترین سیاهی مداد. ساختن یه مقیاس ارزش (value scale) و تمرین کردن باهاش، خیلی بهتون کمک میکنه تا سایههاتون رو کنترل شدهتر و واقعیتر بزنین.
سعی کن نور رو تو ذهنت تصور کنی و ببینی چطور روی سوژهت میفته و سایهها رو ایجاد میکنه. مثلاً اگر نور از بالا میتابه، سایهها کجاها تیره تر و کجاها روشنتر هستن. سایه زدن با مداد رنگی و مداد گرافیتی یک مهارته که با تمرین زیاد و توجه به جزئیات به دست میاد. هیچ عجلهای نداشته باش، با تمرین زیاد و لایه به لایه سایه زدن، میتونی به نتایج عالی برسی و نقاشیهات رو بسیار طبیعی و جذاب کنی. یادگیری سایهزنی با مداد رنگی میتونه نقاشیهات رو بهکلی متفاوت کنه.
۶. خوب دیدن رو تمرین کن
خیلی از ما فقط به چیزها نگاه میکنیم، اما یه هنرمند باید یاد بگیره ببینه. یعنی جزئیات، روابط بین اشیاء، نورها و سایهها رو واقعاً درک کنه. جان راسکین، نویسنده و منتقد هنری بزرگ قرن نوزدهم، معتقد بود که “هدف اصلی هنر، نشان دادن زیبایی چیزهاست، اما پیش از آن باید بتوانیم آنها را ببینیم.” این یعنی بین “نگاه کردن” سطحی و “دیدن” عمیق هنرمندانه، تفاوت زیادی وجود داره. ما باید یاد بگیریم فراتر از تشخیص صرف اشیاء، به جزئیات، به روابط بین اونها، به بازی نور و سایه، و به فضاهای منفی (فضای خالی اطراف و بین سوژهها) دقت کنیم. این مهارت برای کشیدن نقاشی چهره با مداد که پر از ظرایفه، فوقالعاده مهمه.
قبل از اینکه حتی مداد رو روی کاغذ حرکت بدی، چند دقیقهای رو صرف مطالعه دقیق سوژهت بکن. سعی کن با چشمهات خطوط محیطی اون رو دنبال کنی. تصور کن داری با نوک دماغت روی لبههای سوژه حرکت میکنی. این تمرکز عمیق بهت کمک میکنه اطلاعات بصری بیشتری رو جذب کنی. تمرین مشاهده در همه ی کلاس های نقاشی با مداد هم توصیه میشه و اول از همه روی تقویت دید تاکید دارن.
سعی کن چیزی که واقعاً میبینی رو بکشی، نه چیزی که فکر میکنی باید اونجا باشه یا از قبل در موردش میدونی. مثلاً وقتی یه میز رو از زاویه خاصی میبینی، ممکنه سطحش دیگه مستطیل به نظر نرسه، بلکه یه ذوزنقه باشه. اعتماد به چشمها و کشیدن صادقانه مشاهدات، یکی از بزرگترین چالشها و دستاوردهای یه هنرمنده.
همیشه چشمات رو برای دیدن چیزهای جدید باز نگه دار و از محیط اطرافت الهام بگیر. یه درخت توی پارک، یه حیوان خونگی، یه دوست، یا حتی یه چشم توی آینه، همه میتونن سوژه نقاشی باشن. دنیا پر از سوژههای جذابه برای نقاشی با مداد. به نمونه کارهای هنرمندای دیگه نگاه کن، چه آنلاین و در شبکههای اجتماعی، چه توی نمایشگاهها یا گالریها. اینجوری ایدههای جدیدی به ذهنت میرسه و میتونی سبکهای مختلف رو تجربه کنی.
۷. با رنگها بازی کن
اگه داری با مداد رنگی کار میکنی، نترس که رنگها رو با هم ترکیب کنی. این یه تکنیک نقاشی با مداد رنگی خیلی جذابه که به کارت عمق و زیبایی فوقالعادهای میده. با لایهگذاری چند رنگ روی هم، میتونی به رنگهای جدید و بافتهای جالبی دست پیدا کنی که با یک رنگ ساده امکانپذیر نیست.
روی هم کشیدن چند لایه از رنگهای مختلف (مثلاً زرد و آبی برای ساختن سبز) باعث میشه رنگهای جدید و بافتهای جالبی به دست بیاری. این همون روشیه که نقاشیت رو حرفهایتر میکنه و بهش زندگی میبخشه.
تجربه نشون میده که هر چقدر بیشتر با رنگها تجربه کنی و با رنگ آمیزی با مداد رنگی خلاقیت به خرج بدی، راحتتر میتونی حس و حال خاصی به نقاشیت بدی و کارهات رو منحصر به فرد کنی. همین بازی با رنگها خودش یه دنیای جدیده.
۸. کپی کن، ولی خلاق باش
کپی کردن از نقاشیهای دیگه یا عکسها، یه راه عالی برای یادگیریه. اینجوری میتونی ببینی هنرمندهای دیگه چطور از خطوط، سایهها و رنگها استفاده کردن و ازشون الهام بگیری. میتونی از نمونه کارهای نقاشی با مداد رنگی هنرمندهای معروف یا حتی دوستانت کپی کنی تا دستت راه بیفته و تکنیکهای جدید رو یاد بگیری.
ولی یادت باشه، کپی کردن فقط برای یادگیریه و باید به عنوان یه مرحله آموزشی بهش نگاه کنی. بعد از اینکه تکنیکها رو یاد گرفتی و دستت راه افتاد، سعی کن ایدههای خودت رو پیاده کنی و نقاشی فانتزی با مداد رنگی یا هر چیزی که دوست داری رو بکشی.
اینجوری میتونی سبک خودت رو پیدا کنی و خلاقیتت رو شکوفا کنی و به جای کپی صرف، الهام بگیری و آثار اورجینال خودت رو خلق کنی. این بخش مهمی از آموزش نقاشی حرفهای با مداد رنگی هست. هیچوقت از اینکه یه ایده عجیب داشته باشی نترس. همون طور که سالوادور دالی میگه: «خلاقیت بدون شجاعت معنی نداره».
۹. هر روز تمرین کن
شاید فکر کنی تمرین هر روز خستهکننده است. ولی به نظر میرسه حتی روزی ۱۰ دقیقه تمرین نقاشی با مداد هم خیلی مفیده. روزانه کمی تمرین کردن بیشتر از یه روز کامل تمرین کردن در هفته تأثیر داره. یه جورایی دستت عادت میکنه. اشتباه کردن هم توی تمرینها کاملاً عادیه. نگران نباش و ادامه بده.
قرار نیست از همون اول نقاشیت بینقص باشه. همه هنرمندهای بزرگ هم از صفر شروع کردن و کلی اشتباه داشتن. نقاشی یک مسیر طولانیه که نیاز به صبر و استقامت داره. ممکنه گاهی اوقات احساس کنی نقاشیت اون چیزی که میخواستی نشده، ولی این کاملاً طبیعیه.
مهم اینه که ناامید نشی و به تمرین ادامه بدی. هر نقاشیای که میکشی، حتی اگه به نظرت خوب نباشه، یه قدم برای پیشرفته و باعث میشه مهارتت بیشتر بشه. هر خط و هر سایه تو رو به هنرمند بهتری تبدیل میکنه. همیشه به خاطر داشته باش، آموزش نقاشی برای نوجوانان و بزرگسالان یک فرآیند مستمره و با هر بار تمرین بهتر میشی. حتی نقاشان حرفهای هم هر روز تمرین میکنن تا مهارتشون رو حفظ و ارتقا بدن.
۱۰. برای خودت دفترچه طراحی داشته باش
داشتن یه دفترچه کوچیک خیلی خوبه. میتونی هر جا میری با خودت ببریش و سریع چیزایی که به نظرت جالبه رو بکشی. حتی اگه خطخطی باشه هم خوبه. مهم اینه که به این کار عادت کنی. لئوناردو داوینچی همیشه یه دفترچه همراهش داشت و میگفت: «کوچکترین طرحها میتونن به بزرگترین آثار تبدیل بشن.» یه بار ممکنه حتی یه نقاشی رو دو بار بکشی و هر بار فرق کنه.
اشتباه کردن جزئی از مسیر یادگیریه و برای هر هنرمندی پیش میاد. اگه یه خط کج شد یا یه سایه خوب درنیومد، نگران نباش و خودت رو سرزنش نکن. اینها فرصتهایی برای یادگیری هستن. به جای اینکه از اشتباهت ناراحت بشی، سعی کن ببینی چرا این اتفاق افتاده و چطور میتونی دفعه بعد بهترش کنی. آیا فشار دستت کم بود؟ آیا زاویه مداد اشتباه بود؟ همین تحلیلها باعث میشه پیشرفت کنی و دفعه بعد نقاشی بهتری داشته باشی.
نقاشی کردن نباید یه کار اجباری یا استرسزا باشه، باید یه سرگرمی و یه راه برای بیان احساسات و خلاقیت خودت باشه. وقتی از کاری که میکنی لذت ببری، خلاقیتت شکوفا میشه و خود به خود پیشرفت میکنی. حتی اگه اولش نقاشیهات اونقدر که فکر میکردی خوب نیستن، باز هم ادامه بده و از فرآیند خلق کردن لذت ببر. این حس خوب، انگیزه لازم رو برای ادامه دادن و بهتر شدن بهت میده. پس مدادت رو بردار، موسیقی مورد علاقهت رو روشن کن و شروع کن به کشیدن.
نشون دادن کارات به دوستات یا خانوادت انگیزهات رو بیشتر میکنه. نظرات بقیه و بخصوص یک استاد نقاشی بهت کمک میکنه بفهمی کجای کارت بهتره و کجا باید بهتر بشه. از اینکه کارت نقد بشه نترس و ازش برای بهتر شدن استفاده کن.
چند تمرین ساده برای شروع نقاشی با مداد
۱. یه صفحه کاغذ بردارید و شروع کنید به کشیدن انواع و اقسام خطوط. خطوط صاف، منحنی، زیگزاگ، نقطهچین، کوتاه، بلند، هرچی که به ذهنتون میرسه. با فشار دستتون بازی کنید؛ ببینید چطور با کم و زیاد کردن فشار، خطوطتون نازک و کمرنگ یا ضخیم و پررنگ میشن. حتی میتونید مداد رو از قسمتهای مختلفش بگیرید و تأثیرش رو روی خطوط ببینید. این تمرین مثل گرم کردن قبل از ورزشه و بهتون کمک میکنه کنترل بیشتری روی مداد پیدا کنید و دستتون برای حرکتهای مختلف آماده بشه.
۲. به دور و برتون نگاه کنید؛ هر چیزی که میبینید از ترکیب شکلهای هندسی ساده مثل دایره، مربع، مثلث، مستطیل و بیضی تشکیل شده. سعی کنید چند تا از این شکلها رو روی کاغذ بکشید. اولش شاید خیلی بینقص و تمیز درنیان، هدف اینه که چشمتون به دیدن این فرمهای اصلی و دستتون به کشیدنشون عادت کنه. بعد که کمی راه افتادید، میتونید این شکلها رو با هم ترکیب کنید و چیزهای سادهتری مثل یه فنجون (استوانه و نیمدایره) یا یه خونهی کارتونی (مربع و مثلث) بکشید. اینجوری کمکم یاد میگیرید چطور سوژههای پیچیدهتر رو به اجزای سادهتر تجزیه کنید، درست مثل کاری که تو نکتهی چهارم گفتیم.
۳. یه جسم ساده مثل یه سیب، یه تخممرغ یا حتی یه مکعب کوچک (میتونید یه تاس یا جعبهی کوچک رو مدل قرار بدید) رو بذارید جلوتون. یه چراغ مطالعه یا نور موبایل رو از یه سمت بهش بتابونید و خوب بهش نگاه کنید. کجاهای جسم روشنه و کجاها سایه افتاده؟ روی سایهها دقت کنید؛ بعضی جاها تیرهتر و بعضی جاها روشنتر هستن. حالا سعی کنید با مدادتون همین روشناییها و تاریکیها رو روی کاغذ منتقل کنید. سعی کنید با کم و زیاد کردن فشار مداد یا با کشیدن خطوط نزدیک به هم و روی هم (هاشور زدن)، قسمتهای تیرهتر و روشنتر رو نشون بدید. این تمرین ساده، چشم شما رو برای درک حجم و تاثیر نور تقویت میکنه و قدم اول برای یادگیری سایهزدن حرفهایتره.
حالا که با دنیای نقاشی با مداد آشنا شدی و میدونی چقدر این هنر میتونه حالتو خوب کنه، وقتشه که یه قدم جلوتر بذاری. اگه دنبال یه جای حرفهای و دوستانه برای آموزش نقاشی بزرگسالان هستی، آموزشگاه پویا اندیش میتونه در این مسیر کمکت کنه و اساتید حرفهای مجموعهی ما، تمام فوت و فن نقاشی و طراحی با مداد و آموزش نقاشی سیاه قلم رو به سبکهای مختلف بهت یاد میدن.