عکاسی خیابانی چیست ؟
عکاسی خیابانی به عنوان بدنه هنر عکاسی محسوب می شود، عکاسی خیابانی صحنههایی از زندگی روزمره مردم را سوژه عکاسی خود قرار میدهد. خیابانها، پارکها، ،پاساژها و مراکزی که مردم گرد هم میآیند، محل اصلی عکاسی خیابانی است. عکاسی خیابانی زیبایی روزمره را به تصویر می کشد.
یک مهارت خاص بداهه وجود دارد که عکاسان خیابانی به آن نیاز دارند. این مهارت با تکرار و تمرین به دست می آید این مهارت شکار لحظه ای خاص در عکاسی است. بیایید در این مقاله از پویا اندیش به استادان عکاسی خیابانی نگاه کنیم.

دوروتیا لانگ
دوروتیا لانگ (1895 – 1965) در دوران رکود اقتصادی در آمریکا عکاسی می کرد و از عکاسان خیابانی معروف زمان خود بود. تصویر او از یک مادر مهاجر در نیپومو ، کالیفرنیا به نمادی در آن دوران تبدیل شد. با ثبت نام در دوره عکاسی پویااندیش با تمامی این نکات آشنا شده و تبدیل به یک عکاس حرفه ای خواهید شد.

فریدمن
کار عکاسی فریدمن (1939 – 2019) بین عکاسی خیابانی و عکاسی خبری است. سوژه های عکس های وی شامل جمعیت حاشیه نشین و کارمندان عمومی بودند. او از مسائل عدالت اجتماعی و اعتراضات سیاسی نیز عکس گرفت.

لی فریدلندر
لی فریدلندر (1934 ) یکی از عکاسان خیابانی معروف است که منظره اجتماعی شهرها را به تصویر می کشد. او هم از مردم در خیابان ها و هم از محیط شهری آنها عکس می گیرد. موضوعات وی شامل ویترین فروشگاه ها ، قاب های شهری و تابلوهای راهنما است. اینها آثار انسانی دنیای مدرن هستند.
فریدلندر از دهه 1960 شروع به عکاسی سلف پرتره کرد. او اغلب خود را در بازتاب یک شی شیشه ای عکاسی می کرد یا سایه خود را در یک تصویر قرار می داد. عکاس خود به عنوان سوژه در صحنه شرکت می کند.تصاویر سیاه و سفید او “زیبایی عکس فوری” را به تصویر می کشد. مستندی سریع از یک صحنه جذاب. کتاب لی فریدلندر مقدمه ای برای این مرد و تصاویر زیبای او است.

بروس گیلدن
بروس گیلدن (1946 -) شخصیتی جنجالی در بین عکاسان خیابانی و شهری است. او فقط یک عکاس صریح نیست او یک رویارویی در مقابل دوربین را نشان می دهد.
گیلدن در حالی که مردم را در خیابان های نیویورک پیدا می کند از آنها عکاسی نمی کند و عکاسی خیابانی معمولی برای او جذابیت ندارد.
او با سوژه های خود روبرو می شود. او با لنز زاویه باز و فلاش پرقدرت به فضای شخصی آنها می پرد. این یک واکنش شدید ایجاد می کند. غافلگیر کردن ، گاهی عصبانیت پرتره های او احساسی خالص و فیلتر نشده را نشان می دهد.
روشهای گیلدن اغلب در دنیای عکاسی خیابانی مورد بحث است. روش او ممکن است غیرمعمول باشد ، اما تصاویری که می گیرد بی نظیر است.
آنها صمیمیت فوری و مستقیم با سوژه های او را نشان می دهند. در دوره های عکاسی پویا اندیش روانشناسی عکاسانه و برخورد با مخاطب هنگام عکاسی را یاد خواهید گرفت.


ویلیام کلاین
ویلیام کلاین (1928 -) یک عکاسان خیابانی و مد در فرانسه است ، ساکن فرانسه است. او اغلب با عکاسی از مدل های مد در خیابان ها ژانرها را ترکیب می کند. با یک لنز زاویه باز سریع و پر انرژی عکس می گیرد. عکاسی او یک دنیای خارج از مرکز است.
او به عنوان یک انسان شناس به عکاسی خیابانی نزدیک می شود. وی به عنوان آمریکایی ساکن پاریس به زادگاه خود نیویورک بازگشت. او از خیابان های ناهموار اواسط دهه 1950 عکاسی کرد که واقعیتی سخت را نشان می داد. این پروژه در کتاب تأثیرگذار Life is Good & Good for You در نیویورک به اوج خود رسید.
اگر دوست دارید عکاسی را بصورت حرفه ای و اصولی یاد بگیرید اما زمان آزاد لازم برای شرکت در دوره های حضوری را ندارید، می توانید در دوره های آنلاین عکاسی پویا اندیش شرکت کنید.

دایدو موریاما
دایدو موریاما (1938 -) از عکاسان خیابانی ژاپنی و ساکن توکیو است. عکاسی خیابانی وی درگیری بین فرهنگ سنتی و دنیای مدرن است. سبک او تصاویر با کنتراست بالا است و او عکس های گرین دار و دانه دار را دوست دارد. عکس های او اغلب خشن و تار هستند و به آنها کیفیت انتزاعی می بخشد. افق های کج و ترکیبات قطبی شهرت شهری آثار را برجسته می کند.

اوژن اتژه
اوژن اتژه (1857 – 1927) احتمالاً اولین عکاس خیابانی بود در اوایل قرن 20 از خیابان های پاریس عکس گرفت. او در زمانی کار می کرد که محبوبیت عکاسی رو به افزایش بود. عکسهای او هنوز زندگی در خیابان بود.. بسیاری از عکس های او دارای معماری با زمینه جذاب هستند.
کارهای آتژه از لحاظ فنی عکاسی خیابانی نیست ، اما توسط بسیاری از عکاسان خیابانی بعنوان یک تأثیر عمده از او یاد می شود. کتاب Paris Changing: Revisiting Eugene Atget’s Paris یک نگاه اجمالی به عکاسی اوژن اتژه است.

دایان آربوس
عکاس ساکن نیویورک ، دایان آربوس (1923 – 1971) به خاطر پرتره های خیابانی اش معروف است. او روی هویت و افرادی که در حاشیه جامعه زندگی می کنند تمرکز کرد. او از افرادی عکس گرفت که به نظر او هویت شخصی عجیبی دارند.او از سوژه هایی که تا آن زمان ممنوع بودند ، عکاسی کرد.
برخی تصاویر آربوس را به عنوان تصویر دلسوزانه از افراد مشاهده می کنند. دیگران آنها را عجیب و غریب و نگران کننده می دانند. او به دنبال وضوح شدید در تصاویر خود بود. نشان دادن جزئیات یک زندگی مخفی یکی از ویژگی آثار اوست.

واکر اوانز
واکر اوانز (1903 – 1975) عکاس خیابانی و روزنامه نگار عکاس بود که در آمریکا کار می کرد. وی مشهورترین اثر خود را در جنوب آمریكا در دوران ركود بزرگ دهه 1930 ضبط كرد. او از زندگی روستایی و شهرهای کوچک عکس گرفت. او هم فقر و هم انسانیت افراد خود را ثبت کرد.
عکس های او فرهنگ آمریکایی آن زمان را نشان می دهد. اوانز با همکاری نویسنده جیمز ایگی کتاب :اجازه دهید اکنون مردان مشهور را ستایش کنیم: ایجاد کرد. این کتاب کلاسیک مستند زندگی مزرعه در آلاباما است و شامل بهترین کارهای اوانز است.

الیوت ارویت
الیوت ارویت (1928 -) یک عکاس خیابانی آمریکایی است. او در اواسط قرن اواخر قرن بیستم زندگی را در خیابان های نیویورک و سراسر جهان به تصویر کشید.
الیوت ارویت به خاطر عکسهای کنایه ای و طنزآمیز در خیابان مشهور است. او در یافتن لحظات صریح است که با مخاطب در سطح احساسی صحبت می کند استاد بود. ارویت از سگ ها عکسهای زیادی گرفت. وی پنج کتاب را به عکاسی از سگ ها اختصاص داد.

رابرت فرانک
رابرت فرانک (1924 – 2019) عکاس خیابانی سوئیسی بیشتر با کتاب آمریکایی ها شناخته می شود. فرانک به عنوان مهاجر به ایالات متحده، جاده های کشور جدید خود را کاوش کرد. او به سرعت از تجارت و تعصبی که با آن روبرو شد مایوس شد.عکس های او برخلاف تصاویر ارزش گذاری شده در این دوره، تار، دانه دار و تاریک بودند از نگاه او به عنوان “زیبایی عکس” یاد می شود. این نگاه شخصی و خودجوش ، عکاسان خیابانی را تحت تأثیر قرار داد.

گری وینوگراند
گری وینوگراند (1928–1984) در دهه 1960 در نیویورک کار می کرد. او هم عکاس خیابانی بود و هم خبرنگار عکاسی. وی به خاطر عکسهایش از مکانهای شلوغ عمومی از جمله باغ وحش ها و فرودگاه ها مشهور است. عکس های او پر از تعاملات اجتماعی پیچیده است. عکس های وینوگرند اضطراب روزگار را به تصویر می کشد. به ویژه در دهه 1960 ، تصاویر او سیاست ، جامعه و رسانه ها را نشان می دهد. گری وینوگراند: “همه چیز قابل عکاسی است.”

فن هو
فن هو (1931 – 2016) صحنه خیابانی هنگ کنگ را در دهه های 1950 و 1960 مستند کرد. این شهر در آن زمان مکان بسیار متفاوتی با آنچه در اواخر قرن تبدیل شده بود.
او از زندگی روزمره کودکان و کارگران در خیابان های فرعی شهر عکس گرفت. عکس های او شاهکارهای نور و سایه هستند. اشکال و عمل. این باعث می شود برخی او را “کارتیه برسون شرق” بنامند. هو در زمان حیات خود یک از عکاسان خیابانی معروف، بازیگر و فیلمساز مشهور بود.
با تکنیک هایی که در دوره فتوشاپ در عکاسی یاد می گیرید، می توانید براحتی ادیت های لازم روی عکس های خود را انجام دهید. کیفیت دوره آنلاین فتوشاپ در عکاسی پویااندیش کم از دوره حضوری نداشته و نه تنها می توانید مهارت و دانش خود را افزایش دهید بلکه در وقت و زمان نیز صرفه جویی خواهید کرد.

سائول لیتر
یکی از عکاسان خیابانی آمریکایی بود که در دهه های 1940 و 1950 کار می کرد. او سیاه سفید عکاسی می کرد، اما به عنوان یکی از پیشگامان اولیه عکاسی رنگی در خیابان شناخته می شود.
تصاویر او لحظات آرام شهر را به تصویر می کشد. تمرکز و انعکاس نرم به تصاویر او کیفیتی چشمگیر و نقاشانه می بخشد.

عکاسی خیابانی جذابیت زیادی دارد با شرکت در کلاسهای پویا اندیش مهارت اولیه را یاد بگیرید و با دوربین خود .شروع به عکاسی خیابانی کنید. پرسه زدن و کشف سوژه یکی از جاذبه های عکاسی خیابانی است که به مرور با آن آشنا می شوید.
پایان بخش :
معرفی عکاسان خیابانی معروف دنیا + عکس
سوالات متداول عکاسی خیابانی
چطور میتوان هنگام عکاسی خیابانی لحظات ناب و منحصربهفرد را ثبت کرد ؟
توجه به صحنههای روزمره در کوچه و بازار و آمادهبودن برای شکار لحظهها اهمیت بالایی دارد. حمل دوربین در تمام طول روز و عکسگرفتن بیوقفه از مناظر شهری و حالتهای مردم، شانس ثبت صحنههای جذاب را افزایش میدهد.
چه لنزی برای عکاسی خیابانی مناسبتر است؟
در ژانر خیابانی، لنز واید یا لنزهای استاندارد مثل 35میلیمتری یا 50میلیمتری کاربرد زیادی دارند؛ زیرا امکان نشاندادن فضای بیشتری از محیط شهری را فراهم میکنند و درعینحال چهرهها و المانهای محیط را واضح نگه میدارند.
چرا نور طبیعی در سبک عکاسی خیابانی اهمیت زیادی دارد؟
خیابانها اغلب منابع نور متغیری دارند و بهرهبرداری از نور طبیعی میتواند حس زندهبودن و انرژی را در تصویر افزایش دهد. بازی نور و سایه در فضای شهری سوژههای جذاب و پویایی میسازد.
چطور میتوان در این شاخه، حالت سوژهها را واقعیتر نشان داد؟
اگر افراد متوجه دوربین نشوند، واکنشهایشان صادقانهتر خواهد بود. رعایت فاصله یا استفاده از دوربین کوچک و کمجلبتوجه باعث میشود حالتهای طبیعی چهره و حرکتهای خودجوش ثبت شوند.
چگونه در عکاسی کوچه و خیابان میتوان جذابیت رنگها را بهخوبی نمایش داد؟
ترکیب رنگهای زنده و تضاد آنها با پسزمینه ، نگاه مخاطب را جذب میکند. حضور عناصری با رنگ متمایز، مثل دیوارهای گرافیتی یا لباسهای رنگارنگ، روح تازهای به تصویر میبخشد.
چرا برخی عکاسان خیابانی، تصاویر را بهصورت سیاه و سفید ثبت میکنند؟
عدم وجود رنگ، مخاطب را روی فرم، بافت و احساس سوژه متمرکز میکند. همچنین فضای نوستالژیک و مستندی را به وجود میآورد که معمولاً با فضای شهری هماهنگی دارد.
چطور میتوان امنیت وسایل را حین عکسگرفتن در محیطهای شلوغ تضمین کرد؟
استفاده از بند محکم برای دوربین، حمل کیف جمعوجور، و انتخاب ساعتهای خلوتتر یا همراهبودن با یک دوست میتواند از سرقت یا صدمه احتمالی جلوگیری کند.
چه تفاوتی میان عکاسی خیابانی در شهرهای بزرگ و مناطق روستایی وجود دارد؟
شهرهای بزرگ جنبوجوش، نورپردازی مصنوعی و سوژههای متنوعتری را ارائه میدهند، درحالیکه مناطق روستایی بافت سنتی، طبیعت بکر و ریتم زندگی آرامتری دارند که میتواند حس متفاوتی به عکسها بدهد.
چطور میتوان با رعایت حریم شخصی افراد در فضای شهری تصاویر جذاب ثبت کرد؟
عکاسان مستند خیابانی میتوانند با تکنیکهای قاببندی هوشمندانه، استفاده از سایهها یا فوکوس بر حالات عمومی بهجای جزئیات چهره، هم سوژه را نمایش دهند و هم از افشای هویت افراد جلوگیری کنند.
برای شروع فعالیت در سبک عکاسی خیابانی چه تجهیزاتی موردنیاز است؟
یک دوربین سبک و سریع با لنز مناسب کافی است. گاهی حتی با تلفن همراه هم میتوان عکسهای فوقالعادهای خلق کرد. مهمترین مسئله، داشتن چشم تیزبین و آمادگی برای ثبت لحظههاست.
چگونه میتوان اعتمادبهنفس بیشتری در این ژانر داشت؟
ابتدا در فضاهای کمجمعیت تمرین کنید و از خودتان بپرسید که چه چیزی در اطرافتان جذابیت بصری دارد. با افزایش تجربه، اعتمادبهنفس و توانایی نزدیکشدن به سوژهها افزایش مییابد.
چطور میتوان در عکاسی خیابانی داستانسرایی کرد ؟
ترکیب موقعیتهای شهری با احساسات انسانی راهی برای روایت ماجراست. به دنبال صحنههایی باشید که کنش و واکنشهای مردم را در کنار بناها، وسایل حملونقل و علائم شهری به نمایش بگذارند.
چرا در سبک خیابانی سرعت شاتر و تنظیمات دستی مهم هستند؟
لحظههای ناب اغلب بهسرعت میگذرند. داشتن تنظیمات آماده مثل سرعت شاتر مناسب باعث میشود حرکتها یا حالتهای سوژهها را بدون تاری بیشازحد ثبت کنید و کنترل بهتری روی نوردهی داشته باشید.
چگونه میتوان با ترکیببندی نامتقارن، جذابیت عکسهای شهری را افزایش داد؟
قرار دادن سوژه در یکی از نقاط قوت کادر یا استفاده از خطوط راهنما و المانهای شهری بهطور نامتعادل، حس پویایی بیشتری به تصویر میدهد و نگاه بیننده را در قاب به گردش درمیآورد.
آیا این ژانر برای نشاندادن فرهنگ یک شهر مناسب است؟
قطعی است. عکاسی مستند خیابانی یکی از بهترین روشها برای نمایش فرهنگ، سبک زندگی و تحولات اجتماعی در یک شهر یا محله محسوب میشود و زوایای پنهان آن را آشکار میسازد.
چه نکتهای میتواند به نگهداشتن تعادل بین خلاقیت و احترام به فضاهای عمومی کمک کند؟
در کنار خلاقیت، بهتر است به قوانین و عرف اجتماعی احترام بگذاریم. نباید با رفتارهای آزاردهنده یا ورود بدون اجازه به حریم خصوصی شهروندان، تجربه ناخوشایندی ایجاد کرد.
چطور میتوان حرکت را در این سبک بهتر نشان داد؟
استفاده از سرعت شاتر پایین برای ثبت کشیدگی حرکت یا پَن کردن دوربین همزمان با حرکت سوژه، حس پویایی را در تصویری شهری دوچندان میکند و جریان زندگی را به نمایش میگذارد.
چگونه میتوان در این ژانر نگاه منحصربهفرد شخصی داشت؟
تمرین زیاد، تحلیل عکسهای برجسته و انتخاب سوژههای موردعلاقه، مسیر فردی هر عکاس را شکل میدهد. بهمرور زمان امضای بصری خاصی خواهید داشت که عکسهایتان را از دیگران متمایز میکند.
چرا تهیه مجموعهعکس در سبک خیابانی جذاب است؟
مجموعهعکسها روایت عمیقتری ارائه میدهند و بیننده را مرحلهبهمرحله به دنیایی که عکاس تجربه کرده، نزدیک میکنند. عکاسی کوچه و خیابان برای ساخت این روایتهای تصویری ایدئال است.
آیا ویرایش در عکاسی خیابانی اهمیت دارد ؟
ویرایش به میزان لازم میتواند نور، کنتراست و رنگها را متناسبتر جلوه دهد. بااینحال، افراط در ادیت ممکن است حس طبیعی و مستند عکسهای خیابانی را کاهش دهد.
چطور میتوان از وضعیت آبوهوا در عکاسی مستند خیابانی استفاده کرد؟
شرایط جوی مثل باران، مه یا نور شدید خورشید فضاهای شهری را دگرگون میکند. انعکاس چراغها در آب، بخار گرم در هوای سرد یا سایههای طولانی در نور غروب، جلوههایی ویژه به عکسها میدهند.
چه رویکردی برای انتخاب زاویه مناسب در این ژانر وجود دارد؟
دیدن خیابان از زوایای پایین یا ارتفاع بلند میتواند تنوع بصری ایجاد کند. جابهجاشدن و تجربه زوایای مختلف در یک صحنه خاص، گاهی نتیجههای شگفتانگیزی به همراه دارد.
آیا در عکاسی خیابانی، حالت چهره افراد همیشه مهم است؟
حالت چهره میتواند احساسات را نمایان کند، اما گاهی فقط حالت بدن یا تعامل شخص با محیط، داستان اصلی را میگوید. تمرکز صرف بر چهره ممکن است دیگر بخشهای جذاب صحنه را از قلم بیندازد.
چگونه میتوان به سوژههای ثابت مثل ساختمانها و المانهای شهری جان بیشتری داد؟
حضور افراد یا المانهای متحرک در کنار یک ساختمان تاریخی یا سازه مدرن، حس زندهبودن فضا را بالا میبرد. همچنین میتوان از ترکیب رنگها، سایههای خاص یا پرسپکتیوهای جذاب بهره گرفت.
چرا توجه به جزئیات کوچک در این سبک اهمیت دارد ؟
گاهی یک نوشته روی دیوار، بازتابی در ویترین مغازه یا یک چهره در میان ازدحام، تمام داستان را بیان میکند. این جزئیات کوچک در کنار المانهای کلی، فضای عکاسی خیابانی را تأثیرگذارتر میکنند.