معرفی عکاس دایان آربس + تصویر

معرفی دایان آربس

دایان آربس یکی از عکاسان آمریکایی است که در دوره خود عکس های تاثیرگذاری گرفته است در این مقاله از دوره آموزش عکاسی پویا اندیش به معرفی این عکاس خواهیم پرداخت.
برای من سوژه تصویر مهم تر از خود عکس است. حس خاصی به عکس دارم، اما این حس مقدس نیست. واقعا معتقدم که ” هرچه هست ، دربارگی آن است” چیزهایی وجود دارند که تا وقتی عکاسی نکنم ، دیگران آن را نمی بینند. “دایان آربس”

زندگینامه دایان آربس

دایان آربس ، نام اصلی دایان نمروف ، (متولد 14 مارس 1923 ، نیویورک ،) عکاس آمریکایی  است، مشهور به پرتره های جذاب، نگران کننده و عکاسی از افراد طرد شده  از اجتماع می باشد.
دایان آربس دختر گرترود روسك و دیوید نمروف، صاحبان یك فروشگاه بزرگ بود. برادر بزرگتر او شاعر و منتقد ادبی بود.
در 18 سالگی با آلن آربس ازدواج کرد و تا قبل از طلاق هر دو به صورت مشترک کار عکاسی می کردند آنها برای فروشگاه های معتبر کار عکاسی تبلیغاتی و تجاری انجام می دادند.
آربس دوره های عکاسی خود را با برنیس آبوت گذراند و کم کم در عکاسی پیشرفت فوق العاده کرد. با ثبت نام در دوره عکاسی پویااندیش با تمامی این نکات آشنا شده و تبدیل به یک عکاس حرفه ای خواهید شد.

تحصیلات و عکس دایان آربس

در سال 1963 و 1966 اربس برای شرکت در بخشی از پروژه ای تحت عنوان “آداب و رسوم آمریکایی” بورس تحصیلی گوگنهایم را دریافت کرد.
در این دوره او به تکنیک خود در استفاده از قاب مربع تسلط داشت، که بیش از ترکیب عکس بر موضوع تأکید می کند.
او همچنین از نور فلاش استفاده می کرد، نور فلش به آثار او حس تئاترالیسم و سورئالیسم می بخشد.

موضوعات عکاسی دایان آربس

در آن آربس زمان شروع به کشف موضوعاتی کرد که بیشتر او را درگیر کار عکاسی می کرد:
افرادی که در حومه جامعه و “غیرعادی ” زندگی می کنند، مانند، ترنس ها، کوتوله ها و معلولان ذهنی یا جسمی.
صمیمیت آشکار دایان با سوژه های خارق العاده عکس هایش منجر به ایجاد تصاویری شد که همدلی و همذات پنداری بیننده را درگیر کرده و واکنش مخاطب را به دنبال داشته است.
برخی از منتقدان کارهای او را به طرز چشمگیری با موضوعاتش همدردانه می دانستند، در حالی که برخی دیگر نگاه او را نگاهی خشن و کنجکاو به زندگی مستضعفین تلقی می کنند. در بخش این مقاله از آموزشگاه عکاسی حرفه ای پویا اندیش به زندگی حرفه ای هنرمند می پردازیم.

شروع عکاسی حرفه ای

دايان اربس در سال ۱۹۴۱ برای بازدید گالری آلفرد استیگلیتز نزد او رفت و در آنجا با عکاسان معروف از جمله متیو برادی، پل استرند، بیل برانت، و اوژن آتژه» آشنا شد.
در سال ۱۹۴۶ و پس از پایان جنگ آلن و دایان هر دو به سمت عکاسی تجاری رفتند و برای مجله‌های زیادی از جمله نیویورک تایمز ، وگ ، شو و.. عکس می‌گرفتند، با این وجود هر دو آن‌ها به عکاسی پرزرق و برق و عکاسی مد چندان علاقه نداشتند؛ کار آن‌ها آنقدر حرفه ای بود که گاها  از یک مجله مد ۲۰۰  صفحه ای 100 صفحه به عکس های آنها اختصاص داشت. اگر دوست دارید عکاسی را بصورت حرفه ای و اصولی یاد بگیرید اما زمان آزاد لازم برای شرکت در دوره های حضوری را ندارید، می توانید در دوره های آنلاین عکاسی پویا اندیش شرکت کنید.

پایان فعالیت های تجاری

آربس که در دهه 1950 از فعالیت های تجاری دست کشیده بود. با دوربین خود شروع به پرسه زدن در خیابان های نیویورک کرد و از طریق عکاسی شهروندان شهر را مستند کرد.
این تصاویر بعداً در کنار تصاویر گری وینوگراند و لی فریدلندر در نمایشگاه “اسناد جدید” در موزه هنرهای مدرن (1967) نشان داده شد. آربس  نیز مانند بعضی از هنرمندان در طول زندگی خود با دوره های افسردگی دست و پنجه نرم می کرد.

بیشتر بدانید:

• عکاسی تئاتر چیست؟ + 30 ایده جالب در مورد عکاسی تئاتر و سینما
• 10 ویژگی عکاسان برتر
• 7 نکته ای که درباره ی عکاسی از طبیعت بی جان باید بدانید.

تکنیک عکاسی دایان آربس

دیان آربس به طور معمول به سوژه های خود این فرصت را می داد تا هر طور که صلاح می دیدند خود را نشان دهند.
از سال 1962 ، او از دوربین هایی با فرمت متوسط استفاده کرد که از ناحیه کمر نگه داشته می شدند – او به پایین در منظره یاب نگاه می کرد بنابراین چیزی بین چهره او و سوژه اش ایجاد نمی شود.

عکاسی از طیف های اجتماعی مختلف

علاقه آربس به تجربیات افراد در طیف اجتماعی ممکن است از همان دوران کودکی وی بروز کرده باشد. او در یک خانواده ثروتمند بزرگ شد. این تجربه امتیاز ناراحت کننده ای  بود در قسمتی از یک  مصاحبه رادیویی دایان آربس گفته است:
“مثل این بود که در فلان فیلم نفرت انگیز شاهزاده خانم باشی … و پادشاهی بسیار تحقیرآمیز بود.”
شاید به این دلیل که آربس معتقد بود که او به اندازه کافی توسط سختی ها آزمایش نشده است،  سختی را در دنیای اطراف خود جستجو کرد. این سرمایه گذاری شخصی در موضوع انتخابی وی ، آربس را به سمت قضاوت سوق نداد.
او معمولاً از بریدن عکسهایش برای تأكید اجتناب می كرد و در عوض كل نگاتیو را چاپ می كرد. این انتخاب توسط مرزهای سیاه نامنظم اطراف تصویر ثبت شده است. وی گفت: “برای من موضوع تصویر همیشه مهم تر از تصویر است.

 خودکشی هنرمند

دایان آربس در سال 1927 در 48 سالگی به زندگی خود پایان داد دایان آربوس با قرص در بی تفاوتی و عدم رضایت از کار خود، خودکشی کرد. او تحت فشار از سرخوردگی بود.
مرگ او غیر قابل درک و عجیب و غریب بود. اگر چه تصور می شد که او از اسکیزوفرنی رنج می برد. اگر چه  در سال 1971 ، آربس جان خود را گرفت.
با این حال، عکس های او همچنان تأثیر قدرتمندی دارند. برای دهه ها ، هنرمندانی مانند نان گلدین ، جودیت جوی راس و دینا لاوسون او را مورد ستایش قرار دادند. باربارا کروگر هنرمند بزرگ معاصر، که از شاگردان دیان اربوس بود.

آثار دایان آربوس عکاس

مجموعه ای از عکس های او در سال 1972 در ارتباط با یک نمایشگاه بزرگ موفق از کار او در موزه هنرهای مدرن در شهر نیویورک منتشر شد. در همان سال کار او در دوسالانه ونیز به نمایش درآمد ، این اولین باری است که یک عکاس آمریکایی این امتیاز را دریافت می کند.
سال 2003 نمایشگاه گسترده ای از کارهای وی در موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو افتتاح شد و بعداً به سراسر ایالات متحده و اروپا سفر کرد. یک کتاب همراه با نام Diane Arbus Revelations (2003) ، حاوی حدود 200 عکس و همچنین بخشهایی از نامه ها و دفترهای او بود.
در سال 2007 مالک آثار آربس بایگانی کامل خود را – از جمله تجهیزات عکاسی ، صفحات دفتر خاطرات ، و نگاتیوهای حدود 7،500 رول فیلم – به موزه هنر متروپولیتن در شهر نیویورک هدیه داد.
با تکنیک هایی که در دوره فتوشاپ در عکاسی یاد می گیرید، می توانید براحتی ادیت های لازم روی عکس های خود را انجام دهید. کیفیت دوره آنلاین فتوشاپ در عکاسی پویااندیش کم از دوره حضوری نداشته و نه تنها می توانید مهارت و دانش خود را افزایش دهید بلکه در وقت و زمان نیز صرفه جویی خواهید کرد.

سخن آخر

هنرمندانی در عرصه تاریخ وجود داشته اند که با آثار هنری خلاقانه و نوآورانه به ترویج هنر کمک کرده اند.
معرفی هنرمندان و آثارشان یکی از بخش های جذاب پویا اندیش است. با شرکت در کلاس های آموزشگاه انلاین عکاسی پویااندیش روند یادگیری و آموزش عکاسی خود سرعت ببخشید.

پایان بخش :

معرفی عکاس دایان آربس + تصویر

سوالات متداول دایان آربس

چگونه کودکی دایان آربس بر نگرش او در عکاسی تأثیر گذاشت؟
خانواده مرفه دایان آربس و تربیت متفاوت او در نیویورک ، حساسیتش را نسبت به تفاوت‌های ظاهری و اجتماعی در انسان‌ها تقویت کرد و زمینه‌ساز دید کنجکاو او نسبت به سوژه‌های غیرمتعارف شد.

چرا آثار دایان آربس اغلب روی افراد در حاشیه جامعه تمرکز دارد؟
این عکاس معتقد بود هر انسانی رازها و لایه‌های پنهانی دارد که می‌توان با نمایش آن‌ها، توجه به تنوع شخصیتی و تفاوت‌های افراد را افزایش داد. به همین دلیل، عکس‌های دایان آربس اغلب بر افرادی متمرکز است که جامعه آن‌ها را به حاشیه رانده بود.

چگونه دایان آربس به سبک خاص خود در پرتره دست یافت؟
او با نزدیک‌شدن فیزیکی و عاطفی به سوژه‌ها، فضایی صمیمی ایجاد می‌کرد و عکس‌هایش را در قاب مربعی با نور طبیعی یا فلاش مستقیم می‌گرفت تا حس واقعی‌تری القا شود.

چه ویژگی‌هایی باعث شد دایان آربس نگاه متفاوتی به مفاهیم «عادی» و «غیرعادی» داشته باشد؟
تمایل او برای کشف زوایای پنهان جامعه سبب شد پیوسته مرزهای متداول زیبایی و پذیرش اجتماعی را به چالش بکشد و تعریفی جدید از عادی‌بودن ارائه دهد.

چطور عکاسی خیابانی نیویورک، بر انتخاب سوژه‌های دایان آربس اثر گذاشت ؟
فضای پرتنوع و پرهیاهوی نیویورک الهام‌بخش او بود تا چهره‌های منحصربه‌فرد و نادیده را در محیط‌های شلوغ پیدا کند و لحظات زندگی روزمره‌شان را در عکس‌هایی صمیمانه ثبت کند.

چرا پرتره‌های دایان آربس اغلب حس غریبی ایجاد می‌کند؟
سادگی نورپردازی در کنار نزدیکی شدید به سوژه، باعث می‌شود تماشاگر با جزئیات چهره و موقعیت روحی افراد رودررو شود. این شفافیت گاه نوعی حس کنجکاوی و حتی دلهره القا می‌کند.

چه رویکردی در آثار دایان آربس باعث شکل‌گیری جنجال‌های هنری شد؟
او از نمایش بی‌پرده محدودیت‌ها و تفاوت‌های فیزیکی یا روانی ابایی نداشت. نمایش این واقعیت‌های صریح گاه برای مخاطبان و منتقدان شوکه‌کننده بود و بحث‌های گسترده‌ای به‌همراه داشت.

چگونه دایان آربس با استفاده از دوربین دوقلوی خود، حال‌وهوای خاصی در پرتره‌ها ایجاد می‌کرد؟
دوربین دوقلو (Twin-Lens Reflex) به او این امکان را داد تا از ارتفاع سینه عکاسی کند و تماس چشمی متفاوتی با سوژه داشته باشد. این زاویه نگاه باعث شد عکس‌ها صمیمیت و صداقت بیشتری داشته باشند.

چرا درک مفهوم «حقیقت» در آثار دایان آربس اهمیت دارد؟
او باور داشت انعکاس تمام جوانب زندگی، حتی بخش‌های عجیب و تلخ آن، به بیننده کمک می‌کند تا حقیقت پیچیده انسان‌ها را بهتر دریابد و از داوری شتاب‌زده خودداری کند.

چطور نمایشگاه‌های دایان آربس به معرفی او در سطح بین‌المللی کمک کرد؟
نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی در موزه‌های معتبر، فرصت شناخت گسترده‌تر سبک خاص آربس را برای مخاطبان جهانی فراهم کرد و او را به یکی از عکاسان برجسته دوران خود تبدیل ساخت.

چرا بعضی از عکس‌های دایان آربس در میان مهم‌ترین عکس‌های قرن بیستم دسته‌بندی می‌شوند؟
این تصاویر نه‌تنها لحظه‌ای واقعی را ثبت کردند، بلکه نوع نگاه به هنجارها را نیز تغییر دادند. رویکرد صریح و بدون پوشش آربس، اثری ماندگار بر روایت تصویری جامعه قرن بیستم داشت.

چگونه دایان آربس به تغییر نگاه عموم نسبت به افراد خاص کمک کرد؟
او با نمایش مستقیم چهره‌ها و موقعیت‌های این افراد، مخاطبان را به هم‌ذات‌پنداری و پذیرش تفاوت‌ها دعوت می‌کرد و درعین‌حال مرز قضاوت‌های ظاهری را کم‌رنگ می‌نمود.

در آثار دایان آربس چه نشانه‌هایی از دوران خودِ عکاس دیده می‌شود؟
عکس‌های او بازتابی از تلاطم ذهنی و احساسات درونی‌اش هستند. استفاده آربس از سوژه‌های حاشیه‌نشین و فضای شخصی آن‌ها حکایت از جست‌وجوی دائمی‌اش در مرزهای روانی و اجتماعی داشت.

چرا مطالعه زندگی شخصی دایان آربس برای فهم آثارش مهم است ؟
بخش زیادی از انگیزه‌ها و دغدغه‌های او ریشه در تجربیات خودش داشت. با آشنایی با فرازونشیب‌های زندگیش، می‌توان نحوه شکل‌گیری نگاه خاص آربس نسبت به سوژه‌هایش را درک کرد.

چطور برخی منتقدان، کار دایان آربس را نوعی بهره‌برداری از سوژه‌ها می‌دانند ؟
برخی معتقدند او از تفاوت ظاهری و شرایط زندگی سخت افراد برای جلب‌توجه استفاده می‌کرد. بااین‌حال، گروه دیگری او را عکاسی متعهد می‌دانند که قصدش افشای تبعیض‌ها بوده است.

چرا رابطه میان عکاس و مدل در پرتره‌های دایان آربس بسیار صمیمی احساس می‌شود؟
رفتار محترمانه و کنجکاوی همدلانه آربس باعث می‌شد سوژه‌ها مقابل دوربینش احساس راحتی کنند. این ارتباط نزدیک به پرتره‌ها عمق عاطفی و صداقت بیشتری می‌بخشید.

در چه بخش‌هایی از تاریخ هنر عکاسی، نام دایان آربس به چشم می‌خورد؟
او یکی از نخستین عکاسانی شد که رویکردی کاملاً متفاوت و به‌دور از کلیشه‌های مرسوم را در پیش گرفت. در بسیاری از کتاب‌ها و موزه‌های معتبر، بخشی ویژه به آثار آربس اختصاص دارد.

چگونه عکاسان معاصر تحت تأثیر دایان آربس قرار گرفته‌اند ؟
جسارت در انتخاب موضوعات دشوار، سبک نورپردازی ساده و تأکید بر بیان واقعیت انسان‌ها ازجمله مواردی است که بسیاری از عکاسان نسل بعد از آربس از او وام گرفته‌اند.

چطور عکاسی دایان آربس به ثبت تاریخ اجتماعی و فرهنگی آمریکا کمک کرد؟
دوره‌های مختلف تغییرات اجتماعی مثل دهه ۶۰ میلادی در عکس‌های آربس منعکس شد. این تصاویر چهره دیگری از شهرها و شخصیت‌های آن زمان را برای آیندگان ثبت کرد.

چرا هنوز هم عکس‌های دایان آربس در نمایشگاه‌ها و موزه‌ها مورد استقبال قرار می‌گیرد؟
مضامین انسانی در عکس‌های آربس همچنان قدرت جذب دارند و مخاطبان امروزی هم با مفاهیم تنهایی، تفاوت و هویت ارتباط برقرار می‌کنند. این پیوند عاطفی باعث ماندگاری آثارش شده است.

چگونه مرگ نابهنگام دایان آربس بر شناخت و تفسیر آثار او تأثیر گذاشت؟
خودکشی او بسیاری را به تأمل دربارهٔ شرایط روحی‌اش واداشت. برخی، اتمسفر سنگین و غریب آثارش را به دغدغه‌های عمیق شخصی‌اش نسبت می‌دهند و بنابراین آثارش با رویکرد روان‌شناختی نیز موردبررسی قرار می‌گیرد.

چرا برخی از پرتره‌های دایان آربس با صحنه‌های نمایشی اشتباه گرفته می‌شوند؟
حضور قدرتمند سوژه‌ها و نوع قرارگیری آن‌ها در قاب گاه به فیلم‌های درام می‌ماند. بااین‌حال، آربس بیشتر به دنبال بازتاب لحظه‌هایی واقعی بود و کمتر از صحنه‌آرایی مبالغه‌آمیز استفاده می‌کرد.

چطور امکان دارد عکس‌های دایان آربس حس تهاجمی یا ناخوشایند ایجاد کنند؟
نمایش بی‌پرده بدن‌ها، وضعیت‌های روانی عجیب یا ضعف‌های انسانی، برخی را معذب می‌کند؛ اما برای آربس، این روش صادقانه‌ای برای دیدن ابعاد واقعی انسان بود.

چگونه می‌توان در کارهای پژوهشی از آثار دایان آربس استفاده کرد؟
عکس‌های او منبعی غنی برای بررسی مفاهیمی مانند هویت، تفاوت‌های اجتماعی و نگاه جامعه به افراد حاشیه‌نشین هستند. محققان از این تصاویر برای تحلیل فرهنگی و تاریخی استفاده می‌کنند.

چرا میراث دایان آربس برای جامعه هنری همچنان ارزشمند تلقی می‌شود ؟
او مرزهای عکاسی را گسترش داد و جرئت پرداختن به موضوعات دشوار را در جامعه هنری بالا برد. جسارت دایان آربس همچنان الهام‌بخش هنرمندان معاصری است که در جست‌وجوی رویکردهای نو هستند.