طراحی کاراکتر

آموزش طراحی کاراکتر

طراحی کاراکتر فرآیندی است که بعد از شخصیت پردازی صورت می گیرد و شامل تعریف کاراکتر از طریق ویژگی های ظاهری آن
می باشد.باید کاراکتر ها را چه انسانی باشند و یا غیر انسانی، تا حدی خیالی در نظر بگیریم.
و هدف اصلی جلب رضایت خالق آن و همینطور عموم مخاطبین باشد. در حالیکه طراحی کاراکتر اولیه از این موجودات خیالی
( علایق، ترس ها، و رفتارها) ممکن است نیاز به تلاش ذهنیِ کمتری داشته باشد، فرآیند تحقق بصری این موجودات نباید ساده باشند.
به همین دلیل است که بسیاری از نویسندگان و خالقانِ کاراکتر ترجیح می دهند بر افراد حرفه ای و متخصص تکیه کنند. علاوه بر این،
بسیاری از جنبه های ذهنی کاراکتر توسط رسانه های تصویریِ “ساکن و راکد” قابل اجرا نیستند.

منظورم از رسانه های راکد، تمامی تصاویر و نقاشی ها یی است که نمی توانند داستانی را روایت کنند
اما این زیباییِ نوشتار و خواندن است.
این طور نیست؟ به هر حال، رسانه های تصویری متعددی وجود دارند که می توانند بصورت گرافیکی و یا فضایی احساساتِ بخصوص،
افکار، پیچیدگی ها، و ساختار ذهنیِ کاراکتر ها را خلق کنند.
من در مورد کارتون ها و کمیک ها، ویدئو کلیپ ها، انمیشین ها، و هنر صحبت می کنم که طراحی کاراکتر بخش مهمی از به
تصویر کشیدن داستان می باشد.

آموزش طراحی کاراکتر چیست و به چه معنی است ؟

کاراکتر های کارتونی و انیمیشنی مواردی هستند که ما همواره و از زمان کودکی به آنها علاقه داشتیم. آنها وحشی، غیر قابل پیش بینی، و غیر واقعی
هستند و ما با وابستگی به این شخصیت های کارتونی رشد کرده ایم و در واقع آنها هیچ گاه بطور کامل از قلب و روح ما حذف نمی شوند. به همین دلیل
است که حتی بعنوان بزرگسالان نیز ممکن است شخصیتی را بیابیم که ما را به یاد خودمان، یا چیزی که دوست داریم باشیم بیاندازد.

بنابراین طراحی کاراکتر خوب نشان دهندۀ این است که طراحی شما باید به گونه ای باشد که افراد با آن ارتباط برقرار کنند و جذبش شوند. موضوع اصلی
ارتباط برقرار کردن با آن شخصیت است که می تواند از روش صحبت کردن، راه رفتن، و یا تفکرِ آن شخصیت ناشی شود. طراحی کاراکتر باید منجر به
تولید شخصیت های به یاد ماندنی و جذاب شود، خواه این شخصیت ها منفی یا مثبت، شاد یا ناراحت باشند.

به عبارت ساده تر، تعریفی که ویکیپدیا ازطراحی کاراکتر تجاری می دهد این است ” فرآیند تولید و بکارگیری از شخصیت برای ارتقا و یا انتشار یک نهادِ تجاری از طریق طراحی.” طراحان از شخصیت ها در برنامه های تجاری استفاده می کنند زیرا این روشی برای جلب افراد به سمت کالای مورد نظر است. با استفاده از شخصیت هایی که بخوبی طراحی شده اند، می توانید احساسات فاراد را تحت تاثیر قرار دهید و آنها جذبِ محصول و کالای شما شوند. شخصیت ها بسیار صمیمی هستند و با تمامی رده های سنی ارتباط برقرار می کنند. آنها توجه افراد را به خود جلب می کنند و موجب می شوند محصولات شما بسیارهیجان انگیز بنظر برسند.

تفاوت های بین طراحی کارتون ها و طراحی بازی ها کدام است؟

اولین تفاوت نیازمند شکل ساده است که در اولین نگاه قابل شناسایی باشد.
دومین موضوع، پیچیدگی بیشتر است که توانایی نشان دادنِ رندر کنسول
(یا تنظیم کنندۀ فایل ویدئویی) را مشخص می کند.
طراحی پیچیدۀ آثار برای مفهوم های هنری و بازی های کارتی بسیار کاربردی است.

اصول اولیۀ آموزش طراحی کاراکتر

با در نظر گرفتن این موضوع که شخصیت ها باید طراحی شوند و بطور ناگهانی تولید
نمی شوند، اصول اولیه و راهنمایی هایی در زمینۀ طراحی کاراکتر وجود دارد که در زیر آمده است.

عملکرد

یکی از نظریه های رایج درطراحی کاراکتر این است که محتوا باید در جهتِ عملکرد
باشد و این امر در تمامی زمینه های مربوط به طراحی شخصیت صدق می کند.
یک شخصیت با فُرمی منطقی و قابل درک، آسانتر وارد ذهن افراد می شود.
سایه های ساده مانند دایره یا بیضی اغلب بعنوان فرم اصلی برای شخصیت ها بکار
می روند زیرا قابلیت تطابق مناسبی دارند. سادگی در طراحی شکل کلی شخصیت نیز
امری مهم است. وقتی شخصیت را از زوایای دیگر میبینید و مورد بررسی قرار
می دهید، تمامی ویژگی های شخصیت تغییر می کند و باید مقیاس ها و معیار های
دیگری را در نظر بگیرید. بنابراین اگر از اصول اولیه شروع کنیم، شکل ابتداییِ کار
نیازمند تلاش کمتری دارد و بعد باید شخصیت را از جنبه های مختلف طراحی کنید.

سبک/ زیبایی شناسی

چیزی که موجب موفقیت و یا شکست در طراحی کاراکتر می شود، سبک و یا زیبایی شناسی کلی یک شخصیت است.
با توجه به مواردی که قبلا گفتیم، اشکال ساده را می توان در مرحلۀ اول طراحی مورد استفاده قرار داد و بعد سبک مخصوص به هر شخصیت را تولید کرد.
تضاد بین شکل، فرم، و نسبت راه مناسبی برای تعادل بین اشکال است و موجب جذابیت بیشتر شخصیت می شود.

بعنوان مثال، Wile E. Coyote دهانی پهن و بزرگ، شانه های باریک، و دست و پاهایی لاغر دارد. علاوه بر این چشمانی بزرگ و پر معنی نیز دارد.
همانطور که در مورد انسان ها می گوییم چشمانشان راهی برای ورود به روحشان است، چشمان شخصیت نیز راهی برای توصیف هویت آنهاست.
به این دلیل که شخصیت ها همانطور که قبلا گفتم، حواس پرت و تا حدی مسخره هستند، شما در طراحی و نسبت ها آزادی کامل دارید و می توانید هر ویژگی مد نظرتان را ایجاد کنید.
ویژگی های اغراق شده، به شخصیت شما عمق می بخشند. چشمان ریز، گوش های بزرگ، و هر مورد دیگری را می توانید اضافه کنید و نتیجه را مشاهده نمایید.

هویت

هویت یک شخصیت شامل جنبه های مختلفی می شود اما بخش مهمی از آن ناشی از ویژگی های ظاهری شخصیت می شود زیرا ظاهر چیزی است که در وحلۀ اول به چشم میاید.
با توجه به شخصیت شما می توانید از ویژگی های اغراق شده نیز استفاده کنید.
بعنوان مثال، اشکال چاق و چله نشان دهندۀ بامزگی شخصیت هستند زیار بطور کلی این ویژگی در ضمیر ناخودآگاه ما مربوط به کودکان است.
چشمان بزرگ که نزدیک به هم طراحی می شوند نیز موجب تقویت این ویژگی می شوند. زاویه های تیز و سخت با صورت های لاغر مطابقت دارند.

هر طراحی کاراکتر که بخواهید، همیشه به هویت او در رابطه با ویژگی هایش بیاندیشید.
مورد مهم دیگر این است که برخی از طراحان در زمان خلق یک شخصیت، عملکرد او را فراموش می کنند.
اجازه دهید شخصیت شما کاری انجام دهد، حرکت کند، برقصد، ویژگی های ظاهری داشته باشد و یا یک ژست مخصوص به خود را بگیرد.
این عوامل باعث هویت بخشیدن به او می شوند.
در زیر مثال هایی وجود دارد که نشان دهندۀ شکل گرد و ساده می باشد تا به شما تفاوت ها و تاثیر هر یک در مسائل زیبایی شناسی را نشان دهد.

نکاتی درباره ی آموزش طراحی کاراکتر از زبان متخصصان

یک برگه بردارید و ویژگی های روانشناختی و رفتاری که مایلید شخصیت تان داشته باشد را بنویسید.
اگر شخصیت مال شما نیست ولی شما توصیفاتی از نویسنده دریافت کرده اید، بهتر هم هست.

_ باید شخصیت را به نسبتِ رسانه ای که در آن شخصیت نشان داده می شود و همینطور مخاطبِ هدف، مورد بررسی قرار دهید.
طراحی را ساده انجام دهید تا در یک رسانۀ کوچک قابل نمایش باشد. در مورد رسانه های بزرگتر مخصوصا وقتی در مورد بچه ها
باشد، می توانید از طرح های ساختاریافته تر، رنگ های روشن تر، و غیره استفاده کنید.
به هر حال، طراحی باید قوی و اصیل باشد تا برای مخاطبینش جالب باشد.

_ حال می توانید طراحی اولیه را شروع کنید. از محیط پیرامون خود، مجله های مُد، شخصیت های واقعی، و غیره ایده بگیرید.
از طرح های موفق شروع کنید و کم کم پیشرفت کنید. مواردی را به طراحی اضافه یا از آن حذف کنید.

_ در کارتون ها، ثباتِ یک خط باید در مورد شخصیت اصلی انجام شود. از خطوط منحنی برای شخصیت های مثبت و مهربان استفاده کنید.
از خطوط سفت و تیز برای نشان دادن شخصیت های منفی استفاده کنید. ممکن است لازم باشد کمی در ویژگی های ظاهری آنها
اغراق کنید که مربوط به ویژگی های ذهنی و رفتاری آنها می شود. مثلا دستان کلفت و ضخیم برای یک مرد قوی، یا لب های برجسته برای یک خانم اغواگر

_ رنگ ها نیز بسیار مهم هستند. رنگ هایی مانند مشکی و بنفش (و گاهی اوقات سبز) برای نشان دادنِ شخصیت های منفی بکار می روند.
رنگ های روشن مانند سفید و صورتی برای شخصیت های مثبت استفاده می شوند.
برای شخصیتِ قهرمانان از رنگ های زرد، قرمز یا آبی استفاده می شود.