عکاسی به سبک مراقبه ذن + عکس

عکاسی و مراقبه ذن

بعضی مواقع در ذهنتان چیزهایی تصور میکنید که گاهی تصورات شما با یکدیگر ترکیب می شوند، این اتفاق ممکن است ناگهانی اتفاق بیفتد. یک ایده شما را یک شبه تغییر دهد و اگر دوربین داشته باشید. کمک بزرگیست تا ایده خود را پرورش دهید. در ادامه این بخش، از پویا اندیش به یادگیری عکاسی از طریق مراقبه ذن میپردازیم.

ابتدا قوانین را یاد بگیرید، و سپس می توانید آنها را نادیده بگیرید

بدون شک اگر می خواهید به طور مداوم عکس های عالی بگیرید، درک نحوه کار دوربین مهم است. حتی با وجود اتوماتیک قدرتمند (و هوش مصنوعی) داخلی، یک عکاس باید سه شاخه اصلی عکاسی را درک کند:سرعت شاتر ، f-stop و ISO. آنها برای دستیابی به دید عکاسی شما  ضروری هستند، کنترل و تعادل ایجاد می کنند.
هر عکاسی همیشه به شما خواهد گفت که ” ابتدا قوانین را یاد بگیرید، و سپس می توانید آن ها را نادیده بگیرید” و یادگیری و آموزش قوانین فقط یک محل شروع هستند.
مانند نقاشانی که قوانین طبیعت گرایی را را به خوبی آموخته بودند و بعد ها ساختار شکنی کردند و به انتزاع روی آوردند. با ثبت نام در دوره عکاسی پویااندیش با تمامی این نکات آشنا شده‌است و تبدیل به یک عکاس حرفه ای خواهید شد.

هایکو در مراقبه

هایکو به شما یادآوری می کند که اشکال شاعرانه بسیاری وجود دارد – اشعار مختلف ، غزل و غیره – و هایکو یکی از آنها  است، اما بسیار محدود و بسیار کوتاه است.
همه قالب‌های شعری قوانین سخت گیرانه‌ای در تاریخ دارند ، اما هایکو برخلاف سایر اشکال، در درون خود فلسفه را نیز جای داده‌است. این باعث می شود از دیگر گونه های شعر متفاوت باشد.
اشعار هایکو در طول زمان به زبان‌های مختلف دنیا ترجمه شده‌است . همچنین سایر ملل دنیا هم با توجه به فرهنگشان با آن ارتباط برقرار کرده‌اند. قطعات هایکو بسیاری نیز سروده‌اند این اشعار ساده و درک زیبایی از هستی و فضای پیرامون را ترسیم می‌کنند.
اشعاری فلسفی که برای هر شخص با توجه به دیدگاهش  معنای متفاوتی دریافت می کند. به همین دلیل، قافیه‌پردازی‌های سخت  در آن دیده نمی‌شود تا سادگی آن و درک آن برای مخاطب آسان باشد.

Camera in the rain
Misty pictures, ruined lens.
Was it worth it? Yes.
دوربین زیر باران
تصاویر مه آلود
لنز خراب
ارزشش را داشت؟ بله

هایکو و هنر مراقبه ذن

یک دوربین خاص یا نوع فیلم عکاسی، یک محدودیت خلاقانه است. کار در محدودیت ها مهم است و هایکو این را به شما یادآوری می کند. محدودیت های سخت یک فرم شاعرانه به آثار شما می دهند، یک بازی خلاقانه  می تواند بخشی از لذت عکسبرداری باشد.
این یکی از جنبه هایکو است که با طرز فکر در مورد عکاسی بسیار مطابقت دارد. هایکو یک هنر مراقبه ذن است – و بنابراین، با کنجکاوی بیشتر، شروع به کشف سایر هنرهای ذن می کنید رفتن همیشه به سمت درختان بونسای و طبیعت مانند هایکو، به طرز جالب توجهی به شما ایده می دهد.
اگر دوست دارید عکاسی را بصورت حرفه ای و اصولی یاد بگیرید اما زمان آزاد لازم برای شرکت در دوره های حضوری را ندارید، می توانید در دوره های آنلاین عکاسی پویا اندیش شرکت کنید.

لذت عکاسی

هرچه بیشتر درباره این هنرها مطالعه می کنید ، بیشتر متوجه می شوید که می توانید کلمه “عکاسی” را به جای هر چیزی که می خوانید جایگزین کنید. به نظر می رسد که نه تنها متناسب با فکر شما در مورد عکسبرداری باشد، بلکه لذت و بینش شما  را  نیز اضافه خواهد کرد. به طبیعت توجه کنید.
طی ماه های بعد، شما هنرهای معبدی دیگری را نیز یاد خواهید گرفت اوریگامی (تاشو کاغذ) ، انسو (رسم الخط دایره ها) و فلسفه فراگیر پیرامون وابی سابی و می توانید درک کنید که چگونه دروس این هنرها کاملاً منطبق با احساسات شخصی شما در مورد عکاسی است.
آنها  سوالاتی مانند: “چه چیزی ارزش عکس گرفتن دارد؟” “چرا ما حتی زحمت عکس گرفتن را می کشیم؟” “آیا باید فتوشاپ کار کنم یا نه؟” “چرا باید چاپ کنیم؟” و حتی “چه چیزی یک عکس را زیبا یا خوب می کند؟” در ذهن مخاطب چه می گذرد و غیره را در شما ایجاد میکنند.

مراقبه ذن و عکاسی

کتابهای مربوط به مراقبه ذن و هنر عکاسی تقریباً  مربوط به استفاده از عکاسی برای تمرین ذن است  – که البته برای عکاسان  میتواند بسیار جذاب باشد. این کتاب ها بیشتر از عمل عکاسی شما برای حضور بیشتر در مکان ها، هوشیاری، دیدن زیبایی و غیره صحبت می کنند.|
کتاب ذن و عکاسی نوشته ی پل مارتین لستر یکی از کتاب های مفید در عرصه ذن است این کتاب  که شامل صد گفتار کوتاه در توضیح ارتباط میان عکاسی، تفکر، سکوت و تأمل است این کتاب می آموزد که عکاسی فراتر از اعداد دیافراگم، سرعت شاتر، انتخاب فیلم یا خرید دوربین است.
اگر عکاسی صرفاً عملی تکنیکی بود بدون شک ربات‌ها می توانستند عکس هایی فوق العاده زیبایی  بگیرند. هر ادمی احساس و درک شخصی دارد به قدرت تعقل خود رجوع کنید.

رویکرد هنر مراقبه ذن در عکاسی

رویکرد مراقبه ذن و عکاسی به این سبک، جنبه های فنی عکاسی را بیان نمی کند. شما هنوز هم باید در مورد دیافراگم و سرعت شاتر بیاموزید. اما حتی با اتوماسیون دوربین، دوربین های عالی خود به خود عکسی شگفت انگیز برای شما نمی سازند.
شما باید در مورد اینکه از چه چیزی باید عکس بگیرید یا چگونه زیبایی را می بینید اندیشه کنید فلسفه ذن به شما کمک می کند تا همراه با دانش اولیه هنر خلاقانه نیز خلق کنید. با شرکت در کلاس های پویا اندیش با دیافراگم و شاتر و منوی دوربین خود آشنا خواهید شد نگران این مسئله نباشید.

مراقبه پیاده روی و عکاسی

وقتی نوبت به عکاسی می رسد، آن را با مراقبه پیاده روی ترکیب کنید. شما می توانید فقط با دوربینتان  پیاده روی کنید و آهسته راه می روید. عکاسی را به عنوان فرصتی برای بیرون آمدن از آپارتمان، دیدن محله، شنیدن صدای جیرجیرک پرندگان، صدای بوق زدن ماشین ها، گپ زدن مردم و احساس ارتباط با جامعه در نظر بگیرید.
فقط به ساختن عکس فکر نکنید. این چیزی عمیق تر است. عکاس ارتباط خود را با محیط پیرامون، جامعه پیرامون و جهان پیرامون خود  از طریق کشف ایجاد می کند. این همان عکاسی به سبک مراقبه ذن است.
به عنوان یک نکته، سعی کنید آهسته تر از حد نرمال راه بروید. با هر مرحله زمین را در زیر کف پای  خود احساس کنید. با هر مرحله به اطراف خود نگاه کنید. به چپ، راست ، پایین و بالا نگاه کنید. سعی کنید بیشتر با چشم کنجکاو باشید. به چیزهایی خیره شوید که شاید قبلاً به آنها خیره نشده باشید. مثل یک کودک با خود رفتار کنید انگار برای اولین بار در خیابان قدم می زنید.

عکاسی و خود درمانی

عکاسی به جای افزودن استرس و اضطراب به زندگی، باید استرس و اضطراب را از زندگی شما دور کند.
اگر عکاسی باعث کاهش فشار زندگی شما نمی شود، کار اشتباهی انجام می دهید. عکاسی را به عنوان راهی برای خود درمانی، آرامش ذهن، جسم و روح خود در نظر بگیرید. عکاسی روشی برای آرامش و لذت بردن است.

قانون هایکو در عکاسی

عاشق هایکو باشید – یک ساختار شعر مینیمالیستی، شما را مجبور می کند فقط مقدار مشخصی از کلمات، هجا ها و سطرهای شعر را داشته باشید.
به عنوان مثال ، اگر مجبور شوید فقط از یک دوربین و یک لنز استفاده کنید ، فقط از یک زیبایی (فقط سیاه و سفید یا رنگی) استفاده کنید – چگونه می توانید از خلاقیت خود استفاده کنید و از آنچه در اختیار دارید بهترین استفاده را ببرید؟
وقتی کودک بودید، وقتی هیچ اسباب بازی نداشتید، خلاق ترین بودید همه دنیا زمین بازی شما می شد.
جعبه تلویزیون را به سفینه فضایی تبدیل می کردید روی کاغذهای خالی نقاشی میکشیدید و… عکاسی مینیمالیست را میتوان نوعی هایکو عکاسانه در نظر گرفت. برای خود محدودیت ایجاد کنید تا خلاق شوید.

در این بخش به عکاسی و مراقبه پرداخته شد و اینکه چگونه عمل عکاسی می تواند راهی برای درک پیرامون و خود  شخص عکاس باشد. عکاسی و ذن نوعی هنر درمانی است.
با شرکت در دوره های عکاسی پویا اندیش تکنیک و اصول اولیه را بیاموزید و وارد این عرصه جذاب شوید. از عکاسی لذت ببرید. با تکنیک هایی که در دوره فتوشاپ در عکاسی یاد می گیرید، می توانید براحتی ادیت های لازم روی عکس های خود را انجام دهید. کیفیت دوره آنلاین فتوشاپ در عکاسی پویااندیش کم از دوره حضوری نداشته و نه تنها می توانید مهارت و دانش خود را افزایش دهید بلکه در وقت و زمان نیز صرفه جویی خواهید کرد.

پایان بخش :

عکاسی به سبک مراقبه ذن + عکس

سوالات متداول عکاسی به سبک مراقبه ذن

چطور می‌توان در این روش، حضور کامل در لحظه را هنگام عکاسی تجربه کرد ؟
با آرام‌کردن ذهن و تمرکز بر تنفس، همه افکار اضافی کنار می‌روند. در این حالت، دوربین ابزاری برای مشاهده عمیق می‌شود و ثبت هر تصویر به نوعی حضور در لحظه حال تبدیل می‌گردد.

چرا در این سبک، کمترین تجهیزات توصیه می‌شود؟
کاهش ابزار اضافه، ذهن را از دغدغه‌های فنی دور می‌کند و فرصت بیشتری برای دقت در سوژه و محیط فراهم می‌سازد. این رویکرد ساده‌گرایانه جوهر ذن را در عکاسی نمایان‌تر می‌کند.

چگونه تکنیک مینیمالیسم در این نوع عکاسی به کار می‌رود؟
حذف جزئیات و رنگ‌های اضافی و تمرکز روی عناصر اصلی، فضایی خلوت و تأمل‌برانگیز ایجاد می‌کند. این خلوتی ذهن بیننده را به عمق عکس هدایت کرده و آرامش را القا می‌کند.

چطور می‌توان از نور برای ایجاد حس مراقبه در تصویر استفاده کرد؟
استفاده از نور نرم و پراکنده ، سایه‌های تند را کاهش داده و فضایی ملایم می‌آفریند. انعکاس‌های ظریف یا بازی نور و سایه می‌توانند مخاطب را به سکوت و درنگ دعوت کنند.

چرا توجه به عناصر طبیعت در این شیوه عکاسی اهمیت دارد؟
درختان، گیاهان، آب یا آسمان جلوه‌ای از هارمونی طبیعی هستند. ثبت ریتم و تکرار در طبیعت، نگاه را به روند نامحسوس زندگی وصل می‌کند و انسان را به آرامش درونی می‌رساند.

چگونه می‌توان با بهره‌گیری از فضای خالی، مفهوم آرامش را تقویت کرد؟
قرار دادن سوژه در بخشی از کادر و رهاکردن فضای منفی در سایر بخش‌ها، حس سکوت و خلأ را منتقل می‌کند. این خلأ ذهن بیننده را باز می‌گذارد تا بی‌هیچ مزاحمتی در تصویر غرق شود.

چه نقشی برای صداها یا بوهای محیط در این رویکرد وجود دارد؟
اگرچه عکاسی یک رسانه بصری است، اما با توجه به صدا و بوی اطراف، نگاه عمیق‌تری پیدا می‌شود. این هم‌زمانی حواس به تقویت حس حضور و شکل‌گیری نگرش ذن کمک می‌کند.

چطور می‌توان در شهر شلوغ هم عکاسی ذن انجام داد ؟
با تمرکز بر جزئیات یا در جست‌وجوی پنهان‌شده‌های خلوت در میان شلوغی، سوژه‌های آرامش‌بخش را می‌توان یافت. کافی است لحظه‌ای مکث کرد و به تضاد میان هیاهو و سکوت عمیق درون توجه نمود.

چرا انتخاب سرعت شاتر کند در این سبک می‌تواند اثربخش باشد؟
حرکت نرم اجسام یا عبور زمان در تصویر، یادآور سیالیت و گذر دائمی زندگی است. در این حالت، هر عنصری به‌جای ثبت ایستا، حالتی شاعرانه و آرام پیدا می‌کند.

چطور می‌توان حالت ذن را به ژانرهای مختلف عکاسی تعمیم داد؟
چه در عکاسی خیابانی و چه در عکاسی طبیعت یا پرتره، با رعایت اصول آگاهی لحظه‌ای و ساده‌گرایی می‌توان رویکرد ذن را پیاده کرد. نتیجه، تصاویری صمیمی و عمیق خواهد بود.

چگونه می‌توان از قاب‌بندی نامتعارف برای بیان حس ذن استفاده کرد؟
با شکستن کلیشه‌ها در ترکیب‌بندی و انتخاب زوایای تازه، ذهن از الگوهای تکراری فاصله می‌گیرد. این رهایی از عادت‌های بصری، همسو با روحیه رها بودن در مراقبه ذن است.

چرا این روش رویکردی تفننی نیست و بیشتر به یک شیوه زندگی شباهت دارد؟
مراقبه ذن فقط لحظه عکاسی را شامل نمی‌شود، بلکه نگرشی است که در تمام ابعاد زندگی جریان پیدا می‌کند. عکس گرفتن بهانه‌ای است برای تمرین آگاهی و پیوند با حال حاضر.

چطور می‌توان در این روش میان حس‌وحال شخصی عکاس و واقعیت بیرونی تعادل ایجاد کرد؟
رها بودن از پیش‌داوری و احترام به سوژه‌ها، در کنار بیان دریافت‌های درونی، نمایانگر هماهنگی نگاه عکاس با جهان اطراف خواهد شد. این ترکیب از خلوص و بیانگری شکل می‌گیرد.

چگونه پُست‌پروداکشن یا ادیت عکس با رویکرد ذن سازگار می‌شود؟
ادیت نباید اصالت سوژه را مخدوش کند. تنظیم نور یا کنتراست برای تقویت حس ساده‌گرایانه کافی است. حذف یا افزودن عناصر اضافه به معنای دورشدن از دریافت واقعی لحظه خواهد بود.

چرا تنظیمات دستی دوربین برای دستیابی به این تجربه عمیق توصیه می‌شود ؟
کارکردن دستی با دوربین، تمرکز را روی فرایند ثبت عکس زیاد می‌کند. عکاس با کنترل سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو ، ارتباط نزدیکی با صحنه برقرار می‌کند و هر قدم آگاهانه برداشته می‌شود.

چطور می‌توان با تمرین روزانه از عکاسی به سبک مراقبه ذن بهره بیشتری برد؟
اختصاص زمانی کوتاه در طول روز برای عکاسی با تمرکز روی جزئیات محیط، به تربیت چشم و ذهن مراقبه‌گر کمک می‌کند. این کار به‌تدریج نگاه عکاس را عمیق‌تر می‌سازد.

چرا گاهی عکاسان به دنبال نقص‌ها و بی‌نظمی‌های طبیعت برای عکاسی ذن هستند ؟
ذن پذیرای هرآن‌چه است که وجود دارد؛ زیبایی در نقص‌ها و تفاوت‌ها نهفته است. این ناهماهنگی‌های طبیعی، نگاه را به فلسفه پذیرش و گذشت زمان پیوند می‌زند.

چطور حس لمس‌کردن سوژه می‌تواند به عمق عکاسی کمک کند؟
در صورت امکان لمس یک برگ، سنگ یا بافت چوب، پیوند حسی عکاس با موضوع بیشتر می‌شود. این تجربه لمسی، تصویر نهایی را از حالت سطحی خارج و بار احساسی بالاتری می‌بخشد.

چرا در این سبک بهتر است از مونوکروم یا پالت‌های رنگی محدود استفاده شود؟
افراط در رنگ‌ها ممکن است توجه را از تأمل و سکوت تصویر منحرف کند. تک‌رنگ یا رنگ‌های آرام تمرکز را بر فرم، نور و احساس موجود در عکس نگه می‌دارد.

چگونه ثبت یک عنصر تکرارشونده در عکس به حس ذن کمک می‌کند ؟
تکرار ریتمی آرامش‌بخش دارد. وقتی عنصری در صحنه چندین بار تکرار شود، ذهن به این آهنگ همساز می‌شود و می‌تواند لحظاتی از سکوت و تعمق را تجربه کند.

چرا استفاده از دیافراگم باز در این روش گاهی انتخاب می‌شود؟
عمق میدان کم، پس‌زمینه را به محدوده‌ای لطیف و محو بدل می‌کند تا سوژه با وضوح کامل جلوه کند. این تمرکز روی یک بخش، بیانی از لحظه حال و رهاکردن شلوغی‌های اطراف است.

چگونه یک نگاه ساده می‌تواند حالت مراقبه را در عکاسی به اوج برساند؟
وقتی به‌دور از تکلف و پیچیدگی به اطراف نگاه می‌کنیم، اشیای روزمره نیز جذاب و پرمفهوم می‌شوند. نگاه ساده‌گرایانه پنجره‌ای به دنیای عمیق درونی باز می‌کند.

چطور می‌توان با سازگار کردن سرعت حرکت و نفس کشیدن، لحظه فشردن شاتر را مقدس کرد؟
هماهنگ‌کردن دم و بازدم با اقدام به عکاسی، بدن را در وضعیتی هماهنگ قرار می‌دهد. این عمل ساده، حس حضور و تشکر از لحظه را ارتقاء می‌بخشد و عکاسی را به نوعی مراقبه بدل می‌کند.

چرا به اشتراک گذاشتن این عکس‌ها ممکن است به دیگران هم آرامش منتقل کند ؟
تصاویر مملو از حس سکوت و سادگی ، می‌توانند تأثیر عمیقی بر ذهن بیننده داشته باشند و تلنگری برای کندترشدن سرعت زندگی روزمره باشند. هنر ذن مرز ندارد و همه را دعوت به تأمل می‌کند.

چگونه می‌توان پس از ثبت هر عکس، از قضاوت تند درباره نتیجه پرهیز نمود؟
تمرین مشاهده بی‌واسطه عکس و پذیرش آن به‌عنوان بخشی از فرایند، ذهن را از کمال‌گرایی دور می‌کند. تجربه ذن در عکاسی لزوماً به عکس بی‌نقص منجر نمی‌شود، بلکه هدف تعمیق توجه و آگاهی است.