جهت ثبت نام و اطلاع از شرایط کلاس های آموزش عکاسی

عکاسی پرتره

همه آنچه درباره عکس پرتره باید بدانیم

عکس پرتره متداول ترین نوع عکاسی است که علاقه مندان را جذب خود می کند.
این تکنیک، شاخه ای از رشته عکاسی است که در آن به طور خاص توجه به چهره انسان می شود.
در این شیوه صورت انسان موضوع عکاسی است تمام موضوعات دیگر در عکس پرتره فرعی محسوب می شوند.

جذابیت عکس پرتره به قدری است که نه تنها عکاسان حرفه ای و با تجربه بلکه افراد عادی و بدون دانش عکاسی نیز مجذوب آن می شوند.
در جمع های خانوادگی و مهمانی ها بازار عکس پرتره داغ است.
عکاسی از چهره خندان کودکان و صورت با وقار پدربزرگ ها و مادربزرگ ها، می تواند در قابی ساده برای همیشه زینت بخش خانه هایمان باشد.

بدیهی است عکاسی پرتره همانند دیگر شاخه های عکاسی نیازمند آموزش و فراگیری تکنیک های ویژه عکاسی می باشد.
گرفتن تصاویر با کیفیت نیازمند رعایت اصول پایه ای است که هر هنرمند عکاسی باید آن را بداند.

عکاسی پرتره، تصویر برداری از چهره انسانی است که متداول ترین آن پرتره های پرسنلی است که عموم با آن آشنایی دارند.
اما عکاسی از پرتره تمام قد، پرتره تبلیغاتی، پرتره هنری و پرتره های سیاسی نیز در همین شاخه قرار می گیرد.

تاریخچه عکس پرتره

تاریخچه عکس پرتره تا قبل از قرن نوزدهم میلادیی :
تا قبل از این تاریخ ، نقاشی پرتره جذابیت زیادی داشت.
اکثر افراد سرشناس و چهره های شناخته شده تمایل به داشتن تصویری از پرتره خود و خانواده داشتند.
این کار مستلزم پرداخت هزینه بالا و صرف وقت بسیاری بود که برای کشیدن پرتره الزامی می نمود.

تاریخچه عکس پرتره در قرن نوزدهم :
از اواسط قرن نوزدهم و با اختراع دوربین عکاسی، سیل علاقه مندان به نقاشی پرتره به طرف عکاسی پرتره معطوف شدند.
عکاسی پرتره با تکنیک داگرئوتیپ و بسیار ابتدایی انجام می شد ولی خیلی زود توانست در بین مردم معمولی نیز رواج یابد.
عکس پرتره بسیار ارزان تر از نقاشی پرتره بود و برای همه اقشار جامعه نیز امکان استفاده از آن وجود داشت.

تکنیک داگرئوتیپ توسط لوئیس داگر به وجود آمد که در آن تصاویر بر روی صفحه هایی شیشه ای و یا فلزی تشکیل می شد.
شیوه کار به این صورت بود که عکاس های دوره گرد به شهرهای مختلف سفر کرده و آتلیه خود را نیز به همراه داشتند.

تصاویر عکاسی شده با این روش بسیار وقت گیر بود زیرا زمان نوردهی بالایی را نیاز داشت.
سوژه همانند نقاشی پرتره می بایست زمانی را بی حرکت می ماند تا کار عکاسی و نورپردازی به پایان برسد.
البته استقبال از این تصاویر پرتره در حدی بود که برخی از عکاس های دوره گرد صدها و گاهی تا 500 عکس در یک روز تحویل مشتری می دادند.

در اوایل دوران عکاسی پرتره تنها از طریق تابش نور ملایم و به کمک عدسی ها
صورت می گرفت و از پس زمینه ای ساده برای تمام تصاویر استفاده می شد.
با پیشرفت تکنیک های عکاسی، امکان تصاویری با کیفیت بیشتر و زمان نوردهی کوتاه تر به وجود آمد.
این تغییر موجب گرایش عکاسان به سوژه های دیگر از جمله عکس های خبری و جنگی شد.

سوژه در عکس پرتره

قبل از هر چیزی باید بدانید که عکس پرتره با سوژه ارتباط تنگاتنگی دارد.
چنانچه بتوان با سوژه گفتگو کرد بهتر می توان به حرکات و رفتارهای شخصی وی پی برد.
برای تهیه پرتره ای خوب این موارد تأثیرگذار است.
زاویه دوربین نسبت به سوژه و لنز مورد استفاده نیز باید به درستی انتخاب شود.
فاصله کانونی لنزهای استفاده شده باید به درستی تعیین شود.
عمق میدان در لنزهای تله نسبت به لنزهای نرمال تفاوت آشکاری دارد که باید به آن توجه کرد.

دیافراگم در عکس پرتره

پیشنهاد می شود که برای گرفتن عکس پرتره ، از دیافراگم باز استفاده شود تا عمق میدان کمتری دیده شود.
در این صورت سوژه در تصویر برجسته تر شده و پس زمینه محو و بی اهمیت جلوه می کند.
تأکید بر وضوح بالای پس زمینه در فضای باز به طرز باورنکردنی سوژه را بی اهمیت جلوه می دهد.
موقعیت سوژه، پس زمینه و حالت سوژه بر کادر بندی و عکاسی یک پرتره استثنایی اثر گذار است.

در مورد دیافراگمی که ترجیح می دهید استفاده کنید تصمیم گیری نمایید.
برای پیش زمینه خارج از نقطه کانونی از دیافراگمی مانند f/1.4 استفاده کنید.
اگر به پیش زمینه بیشتری در نقطه کانونی یا عکس شفاف تری نیاز دارید،
در بیشتر موارد از دیافراگمی استفاده کنید که دو یا سه نقطه بیشتر از حداقل دیافراگم است و شفاف ترین نقطه لنزهاست.
برای مثال لنزهای f/2.8 در نقاط تقریبی f/5.6 تا f/8 شفاف ترین هستند.
اگر کمی پیچیده شد، می توانید سوالات خود را در قسمت نظرات مطرح کنید.

در نظر داشته باشید که همه پرتره ها در استودیو گرفته نمی شود و این موضوع در فضای باز بیشتر دیده می شود.
عکاسان حرفه ای پرتره با زیر نظر گرفتن و سرعت عمل بالا، هر تغییر کوچک چهره شخص را در عکاسی مورد توجه قرار داده و بهترین حالت را عکاسی می کنند.
تشخیص خصوصیات فردی برای ثبت بهترین حالت شیوه هوشمندانه ای است.

بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی از چهره

در این قسمت از مقاله بهترین تنظیمات دوربین برای عکاسی از چهره در نور طبیعی یا فلش دوربین مطرح خواهد شد.
ترفندهایی که مطرح می شود هم برای کسانی که تازه کار هستند و هم افراد متخصص مفید خواهند بود.
عکس گرفتن در نور طبیعی متداول تر است بنابراین با این تنظیمات در دوربین شروع خواهیم کرد.
پیشنهاد می کنیم که دوربین تان را در وضیعت تنظیم دستی قرار دهید تا کنترل در دستتان باشد.
البته زمان بیشتری برای گرفتن عکس نیاز خواهد بود اما مسلما این شما هستید که در مورد کیفیت عکس نهایی قضاوت خواهید کرد نه دوربین تان.

ISO

اول از همه ISO خود را انتخاب کنید که معمولا در نور طبیعی پایین ترین مقدار است، ISO 100 روی بیشتر دوربین ها فعال است.
بعضی دوربین های Nikon دارای ISO پایین تری هستند و به شما این امکان را می دهند که ISO طبیعی را از 64 انتخاب کنید.
تا جای ممکن ISO را در پایین ترین مقدار قرار دهید تا از نویز اضافه جلوگیری کنید.

گام 1: سرعت شاتر

پس از تنظیم ISO و تصمیم در مورد دیافراگم گام بعدی تنظیم سرعت شاتر است.
پس در ابتدا عکس امتحانی بگیرید و نمایشگر LCD دوربین را نگاه کنید.
مطمئن شوید که هیستوگرام تان بدون اینکه هایلایت در عکس به درستی تنظیم شده است.
قانون کلی این است که سرعت شاتر را دوبرابر طول کانونی لنزهایتان قرار دهید.
برای مثال اگر از لنزهای 100mm استفاده می کنید حداقل سرعت شاتر 1/200 باشد تا دوربین نلرزد و عکس مات نشود.
البته استثناهایی برای این قانون وجود دارد.
اگر از سه پایه استفاده می کنید یا دوربین را ثابت گذاشته اید یا اینکه از لنزهایی
استفاده می کنید که توانایی ثبات سازی عکس را دارند، می توانید با سرعت شاتر پایین تر عکس بگیرید.

گام 2: بهترین تنظیمات دوربین برای عکس برداری از چهره با استفاده از فلاش

زمانی که قصد عکاسی با دوربین فلاش دار را دارید شرایط کمی تغییر می کند.
سرعت نور در کفشک دوربین پایین تر است و نورافکن های بزرگتری وجود دارند.
البته نورافکن های دیگری هم هستند که عملکردشان فرق می کند.

بعضی سیستم های نورافکن به شما این اجازه را نمی دهند که عکسی با سرعت شاتر بیشتر از 1/200 بگیرید (سرعت همزمان دوربین).
سایر تنظیمات نورافکن این امکان را فراهم می آورند که از حالت همزمانی سرعت بالا برای عکس گرفتن در سرعت شاتر 1/8000 استفاده کنید.
اگر بیشتر عکس های چهره را در محیط بیرون انجام می دهید بهتر است از
نورافکن هایی مانند Godox AD600 Pro استفاده کنید.

Godox AD600 Pro امکان هماهنگی در سرعت بالا را فراهم می آورد و کمک می کند که سرعت شاتر به بیش از 1/8000 برسد.
اگر نورافکن کنونی تان امکان عکس گرفتن در بیش از 1/200 را ندارد، می توانید
از یک فیلتر مانند B+W 3-Stop ND استفاده کنید تا سرعت شاتر را به 1/200 برسانید و دیافراگمی را بکار ببرید که سه برابر بزرگتر است.
برای مثال با فیلتر سه نقطه ND می توانید در عوض f/8 از f/2.8 استفاده کنید.

موضوع مهم دیگری که باید در ذهن داشته باشید این است که اگر در محیط بیرون
عکس می گیرید بهتر است که نزدیک به زمان طلوع یا غروب آفتاب باشد تا نور شدید نباشد.
تصویر بالا یک سال قبل از غروب گرفته شده و نور مناسبی به چهره سوژه تابیده است.
اگر به نور کمتر نیاز دارید در میانه روز عکس نگیرید.

گام 3: این ترفندها را امتحان کنید و خلاقیت خود را بکار ببرید

ترفند آخری که برایتان معرفی می کنم تنظیم میزان شفافیت نمایشگر LCD دوربین در 4 یا 5 است.
مطمئن شوید که شفافیت آن به صورت خودکار تنظیم نشده است.
زیرا با تغییر مداوم شفافیت نمایشگر LCD، برآورد میزان نوردهی به تصویر مشکل خواهد شد.
تنظیمات دوربین تان را کنترل کنید و میزان شفافیت نمایشگر LCD را به صورت دستی تنظیم نمایید و در عکس های بعدی هم از آن استفاده کنید.

نتیجه گیری
اگر برای عکاسی در حالت دستی تازه کار هستید شاید برایتان کمی سخت باشد.
اما با کمی تمرین حرفه ای می شوید.

عکس پرتره سعی در نشان دادن شخصیت فرد و احساس او دارد.
اگر عکس های پرسنلی را تنها به منظور استفاده خاصی در نظر بگیریم، بقیه عکس های پرتره باید دربرگیرنده حالات طبیعی سوژه باشد.
فراگیری تکنیک های عکاسی، نیازمند شرکت در کلاس های آموزشی است که برای سنین مختلف تشکیل می شود.

با شرکت در کلاس های آموزش عکاسی تصویرگران پویا اندیش می توانید تکنیک های
عکاسی را به صورت تئوری و عملی فرا گرفته و علاوه بر عکاسی تفریحی، جذب بازار کار این حرفه نیز بشوید.
برای راهنمایی بیشتر با مشاوران رایگان ما مشورت نمایید.