انواع الگوی طراحی لباس: راهنمای جامع برای خیاطان و طراحان لباس

با انواع الگوی طراحی لباس آشنایی دارید؟ الگوسازی در اصل هنر طراحی الگوها با ساخت طرح های اولیه است که از آن می توان لباس و پوشاک را دوخت. فرآیند ساخت الگو در واقع، به تبدیل شدن تخیل طراح از طراحی اولیه به محصول واقعی و قابل استفاده کمک می کند. به سازندگان الگو «طراحان فنی» نیز گفته می شود. هنگامی که طراحان مد طراحی لباس خود را کامل می کنند، طراحان فنی کار خود را برای تهیه الگوی لباس آغاز می کنند.

فرآیند تولید پوشاک شامل مراحل متفاوت و در عین حال وابسته به یکدیگر است. ظاهر زیبایی، تناسب صحیح و ویژگی های پارچه ای یک لباس به طور قابل توجهی به فرآیند ساخت هر لباس بستگی دارد. الگوسازی به عنوان اولین قدم در تولید پوشاک محسوب می شود. در حین ساخت لباس طبق طرح، از الگوها برای ردیابی قسمت های مختلف لباس با سبک مشابه بر روی پارچه قبل از برش و مونتاژ استفاده می شود. به طور کلی، الگوها از قالب های کاغذ یا مقوا ساخته می شوند که طی قرن ها به یک فرآیند فنی خاص تبدیل شده اند.

الگوی طراحی لباس چیست ؟

الگوی طراحی لباس یک طرح اولیه یا تمپلیت است که با کمک آن قسمتی از لباس قبل از برش و مونتاژ، روی یک پارچه رسم می شود. الگوها معمولاً از کاغذ ساخته می شوند. الگوی طراحی لباس یک طرح اولیه برای لباس است که پارچه بر اساس آن برش می خورد و در اصل یک طراحی فنی یا طرح پیشنویس برای یک لباس است. نمودارهای اندازه استاندارد، فرم لباس یا طرح کلی بدن اندازه گیری می شوند، سپس این اندازه ها به الگوهای دو بعدی تبدیل می شوند و در انتها لباس ها بر اساس دوخته می شوند.

ضرورت الگوسازی

الگوسازی برای یک طراح مد یک فرایند ضروری و حیاتی است تا بتواند لباس های مختلف را طراحی کرده و بدوزد. الگوسازی برای متقاضیان آموزش طراحی مد بسیار جالب و مهم است زیرا به تفسیر طرح ها و درک آن با توانایی فنی کمک می کند و تنها از این طریق است که می توان یک طرح و الگوی ذهنی را به یک لباس واقعی تبدیل کرد. پیشنهاد می کنم مقاله طراحی مد لباس و آشنایی با اصول و نکات مهم درباره آن را بخوانید.

نقطه ی شروع طراحی

نقطه شروع در طراحی شامل یک نقاشی دو بعدی و مسطح برای به دست آوردن طرح کلی و اندازه گیری اولیه برای تناسب است. با این حال، در این مرحله، این تصویر دوبعدی منحنی ها و ویژگی های شکل بدن را در خود جای نمی دهد. برای متناسب سازی لباس برای پوشنده، چین هایی در لباس ایجاد می شود تا به آن شکل دهد. این مفهوم همچنین مبنایی را برای تناسب نهایی فراهم می کند، از جمله اینکه لباس چگونه با بدن حرکت می کند و چه احساسی به پوشنده می دهد.

سه تکنیک در این مرحله از تولید وجود دارد که عبارتند از:

1. طراحی الگوی لباس مسطح یا دو بعدی

این روش یک الگوی اولیه را در نظر می گیرد و آن را با پارچه چیت موصلی به یک شکل سه بعدی تبدیل می کند و سپس به کاغذ منتقل می شود. ساخت الگوی مسطح به برجسته کردن نواحی حرکت لباس کمک می کند و راحتی را برای پوشنده بهبود می بخشد.

پنج جزء اصلی لباس، الگوی پایه را در لباس زنانه ایجاد می کند:

• نیم تنه جلو
• بالاتنه پشت
• یقه
• آستین
• دامن فیت

هر کدام از عناصر بالا با چین تکمیل می شود تا شکل مناسب و مد نظر طراح را به دست آورد. همانطور که مدها در هر فصل تغییر می‌کنند، می ‌توان این خطوط اصلی را برای تناسب با روندهای مد جدید نیز دستکاری کرد.

2. طرح اولیه یا درفتینگ

شیوه ساخت الگوی طرح اولیه یا درفتینگ اغلب برای ایجاد طرح های اولیه یک لباس استفاده می شود. این طرح ها با استفاده از اندازه های استاندارد از پیش تعیین شده تولید می شوند یا با استفاده از مدل مناسب اندازه گیری شده اند. این روش به طور سنتی بر روی کاغذ کشیده می شود و دارای علامت هایی برای سهولت در تکمیل نهایی لباس است.

3. دراپینگ یا چین دار کردن

این سبک از ساخت الگوی طراحی لباس شامل پوشاندن چیت موصلی روی یک فرم (یا مانکن) برای ایجاد یک شکل سه بعدی از طرح مورد نظر طراح است. پس از اینکه یک طراح به ظاهر دلخواه رسید، این پارچه برای الگوی نهایی به کاغذ منتقل می شود. این روش می تواند گران تر از سایر تکنیک ها باشد. با این حال، به یک طراح مد یک دید کلی از ظاهر یک لباس قبل از تصمیم گیری نهایی قبل از تولید می دهد.

البته می توان نوع دیگری از طراحی الگو را هم مد نظر گرفت که با پیشرفت فناوری و باز شدن راه کامپیوترها به دنیای طراحی به وجود امده است.

طراحی لباس با کمک کامپیوتر

فناوری رایانه در تمام جنبه های زندگی کاری ما ادغام شده است. برنامه های کاربردی مانند CAD/CAM اولین بار در دهه 1970 در اتاق کار طراحان لباس و طراحان فنی ظاهر شد. با این حال، در سال‌ های اخیر، کامپیوترها به ابزارهایی اقتصادی و همه گیر تبدیل شده اند که در هر کارگاه کوچک و بزرگی پیدا می شوند، اما نرم افزار الگوسازی و درجه بندی هنوز یک سرمایه گذاری پرهزینه محسوب می شوند.

ایجاد یک الگوی مسطح با استفاده از CAD ساده‌ ترین و پیشرفته ‌ترین تکنیک طراحی است، مخصوصا زمانی که فرد با سیستمی که با آن کار می‌کند آشنا باشد. بسیاری از کارآفرینان طراحی جدید از رایانه استفاده می کنند تا برخی از کارهای مورد نیاز برای توسعه یک سبک جدید را کاهش دهند. دیجیتالی سازی الگوی دستی و استفاده برای تولید نیز در این صنعت انجام می شود.

شیوه ی کار الگوساز با استفاده از کامپیوتر

الگوساز با استفاده از یک میز در اندازه واقعی و یک قلم متصل به رایانه کار می کند. طراحان از بسیاری از طرح های هندسی که بر اساس اشکال و خطوط مختلف ساخته شده اند برای ایجاد الگوها استفاده می کنند. در صورت لزوم می توان تغییرات را به راحتی روی صفحه انجام داد و الگوهای صحیح برای عملیات بیشتر مانند درجه بندی و ساخت ایندکس یا مدل اصلی آماده می شوند. کامپیوترها برای ساختن الگوهای تکراری مفید هستند. برخی از سازندگان الگو بر روی کاغذ سخت پیش‌ نویس می‌کنند و سپس از اسکنر برای تبدیل الگو به فرمت کامپیوتری استفاده می‌کنند. سپس تغییرات را روی الگوی روی صفحه انجام می دهند. اگر می خواهید بدانید برای شروع طراحی لباس چه باید کرد؟ پیشنهاد می کنم این مقاله را بخوانید.

ویژگی های اصلی فناوری

ویژگی‌ های اصلی فناوری عبارتند از «سیستم‌ های طراحی الگو» و «سیستم ‌های تولید الگو». سیستم های طراحی الگو روند ساخت الگو را سرعت می بخشند و دقت را بهبود می بخشند. یک الگوساز تولید با تجربه که در استفاده از سیستم ‌های طراحی الگو کارآمد است، بلوک را به طور کارآمد بر روی رایانه طراحی می‌کند و با قرار دادن تمام الگوهای بلوکِ حاضر، الگوهای لباس را می ‌سازد. سیستم تولید الگو، الگو را از اجزای اولیه آن به طور خودکار و با کمک سیستم طراحی الگو ایجاد می کند.

استفاده از CAD برای الگو سازی

بسیاری از شرکت ها از سیستم های CAD برای ساخت الگوها استفاده می کنند. CAD را می توان برای بسیاری از فرآیندهای طراحی مد مانند خلق اسکیس هایی طراحی، طراحی پوشاک، ساخت الگو و درجه بندی، پارچه کشی، تصویربرداری مجازی، برگه های مشخصات لباس، استوری بورد، چاپ پارچه و نقشه های فنی استفاده کرد.

به طور کلی CAD باعث صرفه جویی در زمان در طول فرآیند طراحی می شود، به ایجاد ایده های طراحی جدید کمک می کند، تک تک اجزای طراحی را به صورت مجزا به ما نشان می دهد، یک نمونه اولیه ایجاد می کند و به اصلاح طرح جدید قبل از تولید کمک می کند. البته باید توجه داشت که سیستم های نرم افزاری مختلف CAD وجود دارد که بنا به نیاز طراح باید آنها را خریداری کرد.

سوالات متداول الگوی طراحی لباس

چطور می‌توان اولین قدم‌ها را در الگوی طراحی لباس برداشت تا برش لباس‌ها دقیق‌تر شود ؟
شروع کار با یک الگوی پایه، آشنایی با اندازه‌گیری‌های اصلی بدن و تمرین کشیدن خطوط اولیه روی کاغذ الگو به شکل ساده، مسیر یادگیری را هموار می‌کند و اعتمادبه‌نفس بیشتری به شما می‌دهد.

چرا رسم دقیق الگوی طراحی لباس بر اساس آناتومی بدن اهمیت دارد؟
هر بدنی فرم و تناسب مخصوص خود را دارد. در الگوی طراحی لباس، لحاظ‌کردن تفاوت‌های اندامی باعث می‌شود لباس به‌طور کامل روی تن بنشیند و نتیجه نهایی دلخواه‌تر باشد.

چگونه می‌توان از مولاژ هم‌زمان با الگوی طراحی لباس استفاده کرد؟
ترکیب الگوی دوبعدی و مولاژ روی مانکن، دید بهتری از فرم سه‌بعدی لباس می‌دهد. ابتدا الگوی دوبعدی را رسم کنید و سپس با مولاژ اصلاحات را اعمال کنید تا در نهایت بهترین تناسب حاصل شود.

چه ابزاری در کشیدن الگوی طراحی لباس کاربرد دارند ؟
خط‌کش‌های منحنی، متر خیاطی، گونیا و کاغذ الگو از اصلی‌ترین ابزار هستند. برخی افراد از نرم‌افزارهای کامپیوتری هم استفاده می‌کنند تا سرعت و دقت الگوی طراحی لباس افزایش یابد.

چطور می‌توان الگوی طراحی لباس زنانه را از الگوی مردانه متمایز کرد؟
در الگوی زنانه، منحنی دور سینه و باسن برجسته‌تر است و جایگاهی برای ساسون‌ها در نظر گرفته می‌شود. در الگوی مردانه، فرم شانه‌ها صاف‌تر و دور کمر کمتر تنگ می‌شود.

چرا الگوی طراحی لباس پایه به شکل جداگانه برای بالاتنه، شلوار و دامن رسم می‌شود؟
هر بخش از لباس ساختار متفاوتی دارد. رسم الگوی پایه مستقل برای بالاتنه، شلوار و دامن امکان تمرکز روی جزئیات هر بخش و اصلاح آسان‌تر را فراهم می‌کند.

چگونه می‌توان جزئیات تزئینی را در الگوی طراحی لباس لحاظ کرد؟
پس از کشیدن خطوط اصلی، بخش‌های تزئینی مثل یقه خاص، برش دکلته یا انواع آستین به‌صورت جداگانه روی الگو اضافه می‌شوند تا شکل نهایی لباس دقیق‌تر مشخص شود.

آیا می‌توان الگوی طراحی لباس را برای پارچه‌های کشی و غیرکشی یکسان استفاده کرد؟
خیر، پارچه‌های کشی نیاز به کاهش مقدار اضافی دارند تا با کش آمدن پارچه، لباس فرم بدن را بگیرد. برای پارچه‌های غیرکشی فضای آزادی بیشتری در الگوی طراحی لباس منظور می‌شود.

چطور می‌توان با تغییرات ساده، یک الگوی پایه را به مدل‌های متنوع تبدیل کرد؟
با تغییر برش، جابه‌جایی ساسون‌ها، ایجاد چین یا پیلی و بازی با قد لباس، می‌توان از یک الگوی طراحی لباس پایه، چندین مدل مختلف را ایجاد کرد.

چرا نمونه‌دوزی روی پارچه ارزان پیش از برش اصلی الگوی طراحی لباس توصیه می‌شود؟
این کار خطاهای احتمالی را نشان می‌دهد و اصلاحات لازم را آشکار می‌کند. در نتیجه هنگام برش پارچه اصلی از هدررفت جلوگیری می‌شود و الگوی طراحی لباس دقیق‌تر اجرا خواهد شد.

چگونه می‌توان در الگوی طراحی لباس، قد افراد را نیز در نظر گرفت ؟
علاوه بر دور سینه، دور کمر و باسن، اندازه قد بالاتنه و قد شلوار یا دامن نیز اندازه‌گیری می‌شود. با اعمال این اعداد روی خطوط راهنما در الگو، لباس برای افراد کوتاه‌تر یا بلندتر اصلاح می‌شود.

چه روشی برای اصلاح درز پهلو در الگوی طراحی لباس وجود دارد ؟
ابتدا با پرو نمونه، بلندی یا تنگی در ناحیه پهلو را شناسایی کنید. سپس خطوط پهلو را روی الگو کمی جابه‌جا کنید یا فضای اضافی اضافه کنید تا اندازه متناسب شود.

چطور می‌توان الگوی طراحی لباس را با ابزار نرم‌افزاری ترسیم کرد ؟
نرم‌افزارهایی چون Illustrator یا Clo3D امکان ترسیم دقیق خطوط منحنی، ثبت اندازه و حتی نمایش سه‌بعدی الگوی طراحی لباس را فراهم می‌کنند و روند را سرعت می‌بخشند.

چگونه می‌توان در الگوی طراحی لباس برش شاه‌پرنسسی را اجرا کرد؟
خط برش از حلقه آستین تا نوک سینه و پایین لباس امتداد پیدا می‌کند. در الگوی طراحی لباس، با رسم این خط و حذف ساسون‌های اضافی، برشی ایجاد می‌شود که فرم اندام را کشیده‌تر نشان می‌دهد.

آیا برای افراد خیلی لاغر یا خیلی چاق باید الگوی طراحی لباس ویژه‌ای رسم شود؟
بله، فرم اندام این افراد خارج از محدوده سایزبندی معمول است. با اندازه‌گیری دقیق و اصلاح خطوط متناسب با شکل بدن، می‌توان یک الگوی طراحی لباس اختصاصی و ایدئال ایجاد کرد.

چطور می‌توان از ترفند انتقال ساسون در الگوی طراحی لباس بهره برد؟
ساسون‌های بالاتنه را می‌توان به پهلو یا خط یقه منتقل کرد تا مدل لباس متنوع‌تر شود. در الگوی طراحی لباس، جابه‌جایی ساسون سبب شکل‌گیری چین‌ها یا خطوط خاص در بخش‌هایی از لباس می‌شود.

چرا ناحیه سرشانه و یقه در الگوی طراحی لباس اهمیت زیادی دارد؟
سرشانه و یقه نزدیک صورت هستند و اگر اشتباه دوخته شوند، ظاهر کلی لباس را نامرتب جلوه می‌دهند. بنابراین در الگوی طراحی لباس دقت ویژه‌ای به این بخش‌ها می‌شود.

چگونه می‌توان الگوی طراحی لباس را برای قسمت آستین رسم کرد؟
از منحنی حلقه آستین بالاتنه کمک بگیرید، قد و گشادی آستین را طبق اندازه‌گیری تنظیم کنید. در الگوی آستین، خط تاج آستین باید با حلقه آستین بالاتنه هماهنگ باشد تا دوخت تمیز انجام شود.

در الگوی طراحی لباس، چه مقدار آزادی حرکت باید در نظر گرفت؟
معمولاً ۲ تا ۴ سانتی‌متر آزادی دور سینه و دور باسن در نظر می‌گیرند تا لباس کشیده یا خیلی تنگ نباشد. میزان دقیق آن بسته به مدل لباس، پارچه و سلیقه شخصی متغیر است.

آیا می‌توان الگوی طراحی لباس را برای کت و لباس‌های رسمی نیز استفاده کرد؟
با کمی پیچیدگی بیشتر و انتخاب پارچه مناسب، بله. در الگوی کت، اضافه کردن لایه آستری، ساختار و پد سرشانه حائز اهمیت است و خطوط کلی الگو باید به‌خوبی با اندام منطبق باشند.

چطور می‌توان از خطوط راهنما در الگوی طراحی لباس استفاده کرد؟
خطوط وسط جلو، وسط پشت، خط کمر و خط باسن در الگوی طراحی لباس کمک می‌کنند هنگام برش پارچه جهت صحیح قرارگیری طرح یا رگه‌های پارچه رعایت شود.

چرا مطالعه بدن‌شناسی و تناسب‌ها در الگوی طراحی لباس ضروری است؟
بدن‌شناسی به فهم جای درست خطوط خیاطی کمک می‌کند. نقاط حساس مثل سرشانه، کمر و باسن هر فرد محل عبور درزها را تعیین می‌کنند و اگر با آناتومی همخوانی نداشته باشد، لباس بدفرم می‌شود.

چطور می‌توان از کاغذ الگو بیشترین بهره را برد؟
رسم الگو روی کاغذهای بزرگ و سعی در قرارگیری قطعات الگو کنار هم، صرفه‌جویی در مصرف کاغذ را ممکن می‌سازد. امکان تصحیح خطاها نیز راحت‌تر است و می‌توانید الگوی طراحی لباس تمیزتری داشته باشید.

چگونه الگوهای پرکاربرد در الگوی طراحی لباس شناخته می‌شوند؟
طرح‌های پایه مانند الگوی راسته و فون برای دامن، الگوی پایه بالاتنه و شلوار، از پرکاربردترین مواردند. با تسلط بر آن‌ها، می‌توان طیف متنوعی از لباس‌ها را خلق کرد.

چگونه می‌توان چندین سایزبندی را در یک الگوی طراحی لباس ایجاد کرد؟
با رسم خطوط سایزبندی موازی، بر اساس جدول استاندارد یا اندازه‌گیری افراد مختلف، در یک الگو می‌توان چند سایز را ارائه داد. این کار در تولید انبوه یا فروش الگو بسیار کارآمد است.

چرا تجربه و تمرین مداوم در الگوی طراحی لباس مهم است ؟
هر چه بیشتر الگو رسم کنید، ظرایف برش و دوخت را بهتر درک می‌کنید و ایرادات احتمالی را زودتر شناسایی و اصلاح می‌کنید. در نتیجه طرح‌های خلاقانه‌تری را با کیفیت بالاتر پیاده می‌کنید.