عنصر مهمی که در عکاسی مناظر از آن یاد می شود این است که از شارپ بودن عناصر در ترکیب اطمینان یابید.
و این یعنی اشیای جلوی تصویر که در چند متری دوربین و همچنین عناصر پس زمینه قرار دارند، ممکن است به نظر کیلومترها فاصله داشته باشند. به این ترتیب برای دستیابی به این منظور و عکاسی شارپ ، باید از عمق کافی برای شارپ و جذاب نمودن تصاویر برخوردار باشد. با ثبت نام در دوره عکاسی پویااندیش با تمامی این نکات آشنا شده و تبدیل به یک عکاس حرفه ای خواهید شد.

هنگامی که بر روی یک موضوع در منظره متمرکز می شوید، در واقع سطحی از فوکوس ها را به وجود می آورید که با سنسور هم تراز هستند.
هر چیزی در جلو و پشت این سطح در حقیقت در فوکوس قرار ندارد، گرچه فضایی وجود دارد که اشیا واضح و شارپ به نظر می رسند و این عمق زمین می باشد. مثلا، در تصویر روبرو دوربین بر روی صخره فوکوس کرده است.
به این خاطر، سطح فوکوس در جلوی صخره هم تراز با سنسور قرار دارد که وضوح قابل قبول را محدود می سازد، که عمق زمین را محدود ساخته و در جلو و پشت آن سطح قرار می گیرد.
در نمودار روبرو، عمق زمین برای گرفتن همه ی درخت ها در گستره ی وضوح قابل قبول کافی نیست که یعنی آنها در بیرون از فوکوس قرار می گیرند.

گرچه عمق زمین به راحتی توسط برخی عوامل همچون طول کانونی، دیافراگم و فاصله ی نقطه ی کانونی قابل تغییر و افزایش هستند.
( در اینجا به اندازه ی سنسور اشاره نمی کنیم، پس از خرید دوربین این موضوع قابل تغییر توسط کاربر نیست. اگرچه در نظر داشتن نسبت معکوس اندازه ی سنسور نیز ایده ی چندان بدی نیست، به این معنی که دوربین های مختلف با توجه به عمق زمین در دسترس توانایی های متفاوتی دارند).

رابطه ی این عوامل با عمق زمین در زیر نشان داده شده است:
طول کانونی:
اولین مورد طول کانونی است، طول کانونی اغلب به وسیله ی ترکیب مشخص می شود.
تغییر طول کانونی، زمینه ی دیدگاه شما و در ادامه ترکیب را تغییر خواهد داد، که یعنی معمولا برای عمق زمین طول کانونی را تنظیم نمی کنیم اما اغلب در مقدار مشخص طول کانونی سایر عوامل را دستخوش تغییر می سازد.
یک طول کانونی کوتاه، مثل زاویه ی عریض، عمق زمین را بیشتر از یک طول کانونی بلند مثل تله فوتو می سازد.

دیافراگم
شاید مشخص ترین عامل در کنترل عمق زمین دیافراگم باشد.
یک دیافراگم باریک تر مثل عدد بزرگتر عمق بیشتری در زمین ایجاد نموده و برعکس. انتخاب کوچکترین دیافراگم با محدودیت انکساری نکته جالب توجهی است که بدون تغییر در تصویر بالاترین عمق زمین را به دست خواهد آورد.
بیشتر بخوانید: شاتر دوربین و ديافراگم دوربین در عكاسی

فاصله ی نقطه ی کانونی
با ترکیب طول کانونی و دیافراگم و قرارگیری سطح فوکوس که نتایج آن در عمق زمین نمایان خواهد شد.
عمق زمین طول نقطه ی کانونی را افزایش خواهد داد.
به این خاطر، پس از انتخاب طول کانونی، در حقیقت ترکیب دیافراگم منتخب و فاصله ی نقطه ی کانونی عمق زمین را کنترل خواهند نمود.

فاصله ی ابر کانونی و عکاسی شارپ
یک روش برای اطمینان از فوکوس بودن تمام فریم (در واقع شارپ قابل قبول) این است که عمق زمین حتما از جلوی صحنه تا بی نهایت گسترده شده باشد.
به این منظور باید بر روی فاصله ی کانونی فوکوس نمایید، برای طول کانونی و دیافراگم فاصله ای وجود دارد که می توانید نقطه ی فوکوس را تنظیم نموده و در نتیجه تمام صحنه در عمق زمین قرار می گیرند.
بنابراین عملا با انتخاب دیافراگم صحیح و حرکت نقطه ی فوکوس برای فاصله ی ابر کانونی ( بر این فرض که ترکیب و در ادامه طول کانونی تغییر نکرده باشند) این امکان وجود دارد که تمام صحنه در فوکوس قرار داشته باشد.
نقطه ی با اهمیت با فوکوس بر روی فاصله ی ابر کانونی، محدودیت های قابل قبول همیشه نصف فاصله ی ابر کانونی می باشد.
محاسبه ی تشخیص فاصله ی ابر کانونی چندان هم آسان نیست، به همین دلیل سایت ها و نرم افزارهایی برای کمک به شما راه اندازی شده اند.
یادگیری تنظیم موقعیت فوکوس برای دیافراگم مشخص در طول کانونی معمول برای شما راحت تر خواهد بود. اگر دوست دارید عکاسی را بصورت حرفه ای و اصولی یاد بگیرید اما زمان آزاد لازم برای شرکت در دوره های حضوری را ندارید، می توانید در دوره های آنلاین عکاسی پویا اندیش شرکت کنید.
بیشتر بخوانید: معرفی نرم افزارهای عکاسی مهم و کاربردی
همین الان ببین : فیلم مفهوم عکاسی 👇🏻

انتخاب دیافراگم در عکاسی شارپ
برای هر سطح کانونی، عمق در جلو به یک سوم و دو سوم در پشت نقطه ی فوکوس افزایش می یابد.
به این خاطر کارکرد آسان و به ظاهر ناکامل فوکوس ابر کانونی این است که دیافراگم های بسیار کوچک مثلا f/22 یا f/18 انتخاب می نماید، و یک سوم از صحنه را از پشت فریم فوکوس کنید.
این روش مناسبی برای دستیابی به عمق زمین مطلوب می باشد گرچه با انتخاب چنین دیافراگم های کوچکی امکان از دست دادن مزایای فوکوس بی پایان به خاطر کاهش وضوح تصویر در نتیجه ی انکسار وجود دارد.

مثلا تصویر زیر نشان دهنده ی مقایسه ی یک صحنه و عکسبرداری در f/8(عکس چپ) و f/16(عکس راست) می باشد.
برگ سرخس یخ زده در مرکز فریم پایین تصویر در اینجا و پیش زمینه نکته ی مهم و جالب توجهی بوده است.
با وجود اینکه هر دو تصویر کاملا واضح هستند با زوم ۱۰۰٪ بر روی هر عکس متوجه تفاوت هایی در وضوح میان این دو عکس با f/8 و f/16 در عکاسی شارپ می شویم.

گرچه هر دو دیافراگم سبب ایجاد عمق زمین شده که پیش از برگ سرخس تا بی نهایت گسترش می یابد:
انکسار با کوچکتر شدن دیافراگم به ویژه در لبه های عکس مسئله ساز شده و در لنزهای ارزان قیمت تر بیشتر نمود می کند. معمولا نقطه ی مناسب برای عملکرد صحیح لنزها جایی در میان f/8 و f/11 قرار دارد.
به این ترتیب استفاده از کوچکترین دیافراگم با «انکسار محدود» که هنور به عمق زمین دلخواه دست می یابد اهمیت خواهد یافت.
بنابراین متوجه خواهید شد که درک صحیح از فاصله ی ابر کانونی برای طول های کانونی رایج به ویژه برای دیافراگم هایی که در عملکرد بهتر لنزها تاثیرگذارند چندان هم بی فایده نیست.
با ابزار در دسترس امروزی دستیابی به این امر چندان دشوار نیست، نه حتی در فضای بیرون،پس بهتر است دست به کار شده و با استفاده از تکنیک عکاسی شارپ به عکسبرداری از مناظر بپردازید. با تکنیک هایی که در دوره فتوشاپ در عکاسی یاد می گیرید، می توانید براحتی ادیت های لازم روی عکس های خود را انجام دهید. کیفیت دوره آنلاین فتوشاپ در عکاسی پویااندیش کم از دوره حضوری نداشته و نه تنها می توانید مهارت و دانش خود را افزایش دهید بلکه در وقت و زمان نیز صرفه جویی خواهید کرد.
سوالات متداول
عنصر مهمی که در عکاسی مناظر از آن یاد می شود این است که از شارپ بودن عناصر در ترکیب اطمینان یابید.
یعنی اشیای جلوی تصویر که در چند متری دوربین و همچنین عناصر پس زمینه قرار دارند، ممکن است به نظر کیلومترها فاصله داشته باشند. به این ترتیب برای دستیابی به این منظور، باید از عمق کافی برای شارپ و جذاب نمودن تصاویر برخوردار باشد.
بله ، هم بصورت حضوری و هم بصورت آنلاین و غیرحضوری برگزار می کنیم برای اطلاعات بیشتر داخل سایت تصویرگران پویا اندیش شوید.
هنگامی که بر روی یک موضوع در منظره متمرکز می شوید، در واقع سطحی از فوکوس ها را به وجود می آورید که با سنسور هم تراز هستند.
طول کانونی اغلب به وسیله ی ترکیب مشخص می شود. تغییر طول کانونی، زمینه ی دیدگاه شما و در ادامه ترکیب را تغییر خواهد داد.
شاید مشخص ترین عامل در کنترل عمق زمین دیافراگم باشد یک دیافراگم باریک تر مثل عدد بزرگتر عمق بیشتری در زمین ایجاد نموده و برعکس.
یک روش برای اطمینان از فوکوس بودن تمام فریم(در واقع شارپ قابل قبول) این است که عمق زمین حتما از جلوی صحنه تا بی نهایت گسترده شده باشد.
مطالعه بیشتر:














