۱۲ نکته در نور پردازی سه بعدی واقع گرایانه

نورپردازی سه بعدی در هر یک از پروژه های هنری اصل اساسی به شمار می رود. در سطح اولیه، روشی برای مشاهده ی اجزا است.
اما سینماگران به شما خواهند گفت که روشنایی که تاثیرات ویژه تری به دنبال دارد. نورپردازی به اثر شما حال و هوای جدید داده و سبک قطعه را تنظیم می نماید.
همچنین با ظرافت نگاه بینده را به قسمت خاصی از اثر هدایت می کند. نورپردازی روشی برای پیشبرد فضای سه بعدی به حساب می آید، و حس و حال گرمای رنگ روغن را به عکس می دهد. در صورتی که به دنبال مدل سازی اجزای دنیای واقعی هستید ، مانند Porsche Legend 964 در اینجا نورپردازی اعمال شده باید حس واقع گرایانه ی یک عکس را انتقال دهد.

۱. جمع آوری تصاویر نمونه

هر چقدر هم که حافظه ی بصری خوبی داشته باشید، باز هم برای موفقیت در کار نورپردازی به تصاویر نمونه و مرجع نیاز خواهید داشت.
اگر از دنیای حقیقی مدلسازی می کنید، تصاویری از آن مدل جمع آوری کنید.
در صورتی که به تصاویر نمونه دسترسی ندارید و کار مدل سازی را به صورت ذهنی انجام می دهید، از تصاویر دیگری برای درک درست نورپردازی سه بعدی استفاده نمایید.
جسم را بر روی یک سطح ساده و یک پس زمینه ی ساده قرار داده، و نور را از یک جهت بتابانید و عکس بگیرید.
نور را حرکت دهید و عکس بگیرید، در این صورت مجموعه ای از عکس ها با هایلایت ها و سایه هایی با منبع نور مختلف خواهید داشت.
همین شیوه را با یک جسم شفاف تکرار کنید و همچنین چند جسم در صحنه قرار دهید تا نورهای بازتاب شده در بین این اجسام را به درستی بررسی نمایید.

۲. استفاده از ماسک ها در نورپردازی مدل ها

برای این تصویر، یک مدل low poly و بسیار ساده ایجاد شده است. برای انجام این کار، UV را آماده ساخته و سپس مدل را به ZBrush وارد کنید.
در این مرحله SUV (UV Smooth) باید فعال باشد و سپس geometry را تا حد ممکن صاف و ترکیب کنید.
حال یک ماسک سیاه و سفید در فتوشاپ حاضر ساخته و آن را به عنوان Alpha Mask به ZBrush وارد کنید.
پس از آن، از ماسک ها در انتخاب بخش های مورد نیاز استفاده کنید. برای خارج ساختن جزییات از inflate (تغییر شکل) استفاده نمایید.
تنظیم نور گنبدی را با استفاده از hdri آماده ساخته و تغییرات مدل را بررسی کنید. در این مثال، از یک ماده ی ساده ی بدون برآمدگی استفاده شده است، زیرا تمام جزییات از جابجایی به وجود می آیند.

۳. ساخت یک ترکیب قانع کننده

در تعامل با چشم های بیننده و جلب توجه به نقاط دلخواه، نورپردازی سه بعدی حرف اول را در ترکیب می زند.
شاید مدل و بافت فوق العاده و بی نقص باشند، اما در صورتی که ترکیب درست نباشد همه چیز از بین خواهد رفت.
در ساخت ترکیب می توانید از فرضیه های کلی هنر بهره ببرید.
هنرمندان و عکاسان از همه ی قوانین مانند قوانین سومی ها و تئوری شبکه و همچنین نسبت طلایی استفاده می کنند. با دانستن مسیر دید بیننده، می توانید برای پرداخت بهتر تصویر از نورپردازی بهره بگیرید.

۴. افزودن کنتراست جذاب

این مورد مثال خوبی از جهت دادن به یک قسمت از تصویر و ساخت یک تصویر سیاه و سفید است. در این مثال، فضای مثبت و منفی به وضوح از یکدیگر تفکیک شده اند که کیفیت عکس را بالاتر می برند و حالتی مشابه با یک ماشین حقیقی ارائه می دهد.
برای اشنایی بیشتر با کاربردهای زیبراش ؛ زیبراش در صنعت سینما حتما بخش آن را مطالعه نمایید.

۵. استفاده از لنزها

تنها به لنزهای معمول (50 میلی متر) بسنده نکنید. در عوض، لنزها، زوایا، حرکات دوربین، سرعت و مدت زمان های مختلف را با یکدیگر ترکیب کنید.
ارتفاع دوربین تغییرات بسیاری به دنبال خواهد داشت و حالت های مختلفی بروز می دهد، که به نوبه ی خود فرصت های جدیدی در نورپردازی به وجود خواهد آورد.

۶. قرار دادن نور مرکزی

اگر صدایی در فیلم وجود نداشته باشد، طبیعتا هنوز هم می توان داستان را شرح داد و یا جو را با استفاده از نورپردازی و استفاده از سایه ها انتقال داد.
نور اصلی باید در موقعیت مناسبی قرار گیرد و سایه های آن شکل و ساختار صحنه را توضیح دهند. همچنین علاوه بر آن با فضاهای مثبت و منفی بر روی ترکیب تاثیرگذار خواهد بود.
در اینجا می توان به راحتی فضای داخلی را به وسیله ی نور پر کرد، اما با قرار دادن نور اصلی در قسمتی که نشان داده شده، به نظر می آید که بیننده درون ماشین نشسته باشد و به صندلی های جلو خیره شده است. همچنین عمق و نوری که بر اجزا تاکید دارند نیز احساس می شوند.

۷. ایجاد نور

با توجه به شرایط و ملزومات، افزودن نورهای دیگر در پر کردن فضاهای دیگر و در نتیجه تنظیم حرکت نور تاثیرگذار است.
نقاطی که نورپردازی شده اند را به درستی توصیف کنید. شاید بهتر باشد که از نقاط تیره تر آغاز کنید. لازم نیست که همیشه با یک hdri استاندارد هدایت شوید، تنظیم نورهای روشن که کنترل دشواری دارند را مرتبا تکرار کنید.
قسمت های مختلف را امتحان کنید اما همیشه به خاطر داشته باشید که هر یک به چه دلیلی در نقاط خاص استفاده شده اند.

۸. اعمال ترکیب

ترکیب آخرین مرحله از یک تصویر است و این امکان را فراهم می سازد تا به سرعت و به آسانی بسیاری از لایه های مختلف را ترکیب کنید تا بر روی کنتراست، رنگ، عمق میدان، تاری ، حرکت لنز و هر چیز دیگری که لازم است عکس را شبیه به صحنه های فیلم کنید، تحت تاثیر قرار دهید.
باید توجه داشته باشید که برخی از پروژه ها در مرحله ی ترکیب به آسانی انجام شده و نیازی به هدر دادن وقت در ساخت مدل سه بعدی از آن نخواهید داشت.
به عنوان مثال، در طراحی بالا به وضوح می توان بازتاب چرخ بر روی در را مشاهده نمود، که البته باید حذف شود.
هدف اعمال نور بر روی زمین زیر چرخ ها و افزایش هایلایت ها در لاستیک عقب و به طور کل کاهش هایلایت ها می باشد.

۹. استفاده از افکت ها در هدایت دید بیننده

استفاده از افکت های نور درخشان مانند bokeh و glow وسوسه انگیز است، اما استفاده ی بیش از حد از آنها نیز تاثیرات مخربی به دنبال خواهد داشت.
هایلایت ها و منابع نور شدید را بر روی اجزای خاصی از تصویر مانند فلز و شیشه محدود نمایید.
اگر چه این تصویر تنها بخشی از پورشه است، اما با اعمال افکت های bokeh و glow، توجهات به سمت قطعه قی اریب که در وسط قرار گرفته جلب می شود. در اینجا از خطوط برای ساخت ترکیب تصویر آغز نمودیم، و پس از آن افکت هایی به خطوط اعمال شده اند.

۱۰. افزودن هایلایت های انتخابی

با استفاده از تکنیک های عکاسی، مانند عمق کم میدان، روشی مناسب برای جلب توجهات به یک ناحیه است، اما استفاده از هایلایت ها نیز همین نتایج را رقم خواهد زد.
مشکل عمق کم عمق میدان این است که تمام جزییات تاکید شده درست در جلوی تصویر قرار دارند، به طوری که برای بیننده تمرکز بر روی یک نقطه ی خاص دشوار خواهد بود.
در مثال بالا، از هایلایت ها برای تاکیر بر بافت چراغ جلو و لوگوی ماشین استفاده شده است. این کار نه تنها کیفیت تصویر را بالاتر خواهد برد بلکه از مسطح بودن تصویر جلوگیری خواهد نمود.

۱۱. نور بر روی اجزای مختلف

برای تاثیر بیشتر بافت ها، زاویه ی منبع نور را تغییر دهید. نورپردازی در تصویر نمونه بر روی بافت ها تاکید دارد.
در صورتی که در وضعیت دیگری قرار گرفته باشد، برخی از این جزییات از بین خواهند رفت. در صورتی که به دنبال تصاویری مشابه با عکس هستید، باید تاکید بیشتری بر روی عناصر قابل تشخیص داشته باشید.

۱۲. نورپردازی یک صحنه در نورپردازی سه بعدی

به طور کل می توان نورپردازی سه بعدی را یکی از روش های تنظیمات صحنه ی تصویر دانست.
اگر با موضوعی در دنیای حقیقی سر و کار دارید، عملکرد نور در دنیای حقیقی را در تنظیمات آن در نظر داشته باشید. مثلا، نمایشگاه موتور اغلب از پس زمینه های تیره با نور نقطه ای که بر ماشین اعمال می شود، استفاده می نماید. این تنظیمات پیجیده نیست و قابل تشخیص نیز می باشد و به همین دلیل تصویر را باورپذیرتر می نماید.