ده دلیل اهمیت بسیار هنر در آموزش و پرورش کودکان
هنر در آموزش و پرورش چه جایگاهی داشته است؟
در چندین سال گذشته، همه ما گرایش مدارس به حذف هنر از برنامه درسیشان را دیده‌ایم.
موسیقی، خلاقیت و آثار هنری و تئاتر در بسیاری از برنامه‌های درسی کمرنگ و بی اهمیت است.
شکی نیست که هنر برای کودکان سرگرمی است.
فرو کردن انگشت‌هایشان در رنگ‌ها و ساختن تصویری زیبا برای چسباندن به در یخچال شگفت‌انگیز است.
ایفای نقش آنها در یک نمایشنامه خوشحال کننده است اما انواع هنرها به پیشروی
بسیاری از سطوح اساسی رشد کودکان هم کمک می‌کند.
این‌ها ۱۰ روشی هستند که هنر از طریق آنها به رشد و یادگیری کودکان کمک می‌کند:
۱٫ خلاقیت
ممکن است کار خیلی آسانی باشد اما به کودکان کمک می‌کند خودشان را به وسیله هنر
نسبت به ریاضیات یا علوم بهتر نشان بدهند.
همانطور که واشنگتن پست می‌گوید: در یک برنامه هنری، از کودک شما خواسته می‌شود
یک مونولوگ را به ۶ روش متفاوت از حفظ بخواند، یک نقاشی بکشد که یک خاطره را
نشان بدهد یا ریتم جدیدی را برای افزودن به یک قطعه موسیقی بسازد.
اگر کودک تفکری خلاقانه داشته باشد، الان و در آینده کاری آنها به طور طبیعی ملکه ذهنشان می‌شود.
۲٫ بهبود عملکرد تحصیلی
هنر فقط خلاقیت کودک را رشد نمی‌دهد؛ این رشد به دلیل مهارت‌هایی که یاد میگیرند
به موفقیت تحصیلی آنها هم سرایت می‌کند.
پی بی اس می‌گوید: گزارشی از آمریکایی‌ها درباره هنر می‌گوید افراد جوانی که به طور
منظم(سه ساعت از روز در ۳ روز از هر هفته در یک سال کامل) در دوره‌های هنری
شرکت می‌کنند، چهار برابر احتمال شناخته شدن برای موفقیت‌های تحصیلی را با
شرکت در دوره‌های ریاضی یا علوم با نگرشی بی طرف یا برای بردن جایزه‌ی نوشتن یک
مقاله یا شعر نسبت به کودکانی دارند که در این دوره‌ها شرکت نمی‌کنند.
۳٫ مهارت‌های حرکتی
این مهارت برای بچه‌های کوچک‌تری به کار گرفته می‌شود که کاری هنری انجام می‌دهند یا سازی می‌نوازند.
کارهای ساده‌ای مثل نگه داشتن یک قلم‌مو و تندنویسی و رنگ کردن با مداد شمعی
اصلی مهم برای رشد خوب مهارت‌های حرکتی یک کودک است.
بر اساس مطالعات موسسه ملی سلامت، نقاط عطف کودک در حدود سه سالگی باید
کشیدن یک دایره و شروع استفاده امن از قیچی باشد.
حدود چهار سالگی، کودک شاید بتواند یک مربع بکشد و بریدن خطوط صاف با قیچی را شروع کند.
۴٫ اعتماد به نفس
تا زمانی که تسلط به یک رشته آموزشی بتواند در دانش آموزان اعتماد به نفس
ایجاد کند ؛ میتواند دلیل کافی برای شرکت در دوره‌های هنری باشد.
بالا رفتن از صحنه و نوازندگی به کودکان فرصتی برای قدم بیرون گذاشتن از منطقه امنشان می‌دهد.
همانطور که بهتر می‌شوند و پیشرفتشان را می‌بینند، اعتماد به نفسشان پا به پای رشدشان تقویت می‌شود.
۵٫ یادگیری دیداری
نقاشی کردن، رنگ‌آمیزی و مجسمه‌سازی در کلاس‌های هنری به ویژه برای بچه‌های
کوچک، به مهارت‌های دیداری- فضایی آنها کمک می‌کند.
دکتر کری فریدمن، سرپرست آموزش هنر و طراحی در دانشگاه ایلینویز شمالی می‌گوید:
کودکان باید بیش از آنچه می‌توانند به وسیله نوشته و اعداد یاد بگیرند درباره جهان بدانند.
آموزش و پرورش با هنر به دانش‌آموزان می‌آموزد چطور اطلاعات دیداری را تفسیر، نقد و
از آنها استفاده کنند و چطور بر اساس آنها انتخاب کنند.
۶٫ تصمیم‌گیری
هنر، مهارت‌های حل مشکل و تفکر انتقادی را تقویت می‌کند.
چطور این احساس را به وسیله رقص بیان کنم؟
این شخصیت را چطور باید بازی کرد؟
یادگیری چگونگی انتخاب و تصمیم‌گیری مطمئنا میتواند به تحصیلات آنها و دیگر
بخش‌های زندگی انتقال یابد؛ همانطور که میتواند مهارتی ارزشمند در بزرگسالی باشد.
۷٫ پشتکار
هنر میتواند چالش برانگیز باشد.
وقتی کودکان تلاش می کنند هنری را بیاموزند و در آن استاد شوند، خیلی اوقات خیلی
ناامید می‌شوند و می‌خواهند این یادگیری را کنار بگذارند.
اما بعد از تمرین و تکرار بسیار، یاد میگیرند که این تمرین زیاد و پشتکار کارساز است.
این ذهنیت مطمئنا با رشد کودکان مهم می‌شود؛ به خصوص در طول زندگی کاری و
حرفه‌ایشان که احتمالا مدام از آنها خواسته می‌شود مهارت‌های جدیدشان را رشد دهند و بدون توقف روی پروژه‌های سخت کار کنند.
۸٫ تمرکز
هنگامی که شما در نقاشی یا خوانندگی یا یادگیری نقش یک نمایش، پشتکار
نشان می‌دهید، تمرکز یک ضرورت است و مطمئنا تمرکز برای درس خواندن و یادگیری در
کلاس و همچنین انجام یک شغل در آینده ضروری است.
۹٫ همکاری
بسیاری از رشته‌های هنری مثل بند موسیقی، گروه کُر و تئاتر به کودکانی نیاز دارد که با هم کار کنند.
آنها باید برای رسیدن به هدف مشترکشان نسبت به یکدیگر مسئولیت‌پذیر و سازشکار باشند.
کودکان یاد میگیرند حتی اگر نقش تک‌نواز یا رهبر نداشته باشند کمک به گروه از موفقیت آن جدا نیست.
۱۰٫ پاسخگو بودن
درست مثل همکاری، کودکان در هنر یاد میگیرند به سهم خودشان در گروه پاسخگو باشند.
اگر توپ را بیاندازند یا نظم و ترتیب را به هم بزنند، متوجه می‌شوند مسئولیت‌پذیری آنچه انجام داده‌اند مهم است.
اشتباهات، بخشی از زندگی هستند و یادگیری پذیرش و جبران آنها و پیش رفتن در
زندگی با وجود مشکلات باعث رشد و کمال کودکان می‌شود.
