اسکیس مُد

آفریدن اسکیس مد

و اما چگونه اسکیس مُد خلق کنیم؟ پیش از هر چیزی، باید تمرین کنید تا چشم ‌ها و دستانتان با یکدیگر هماهنگ شوند؛ این تمرین، سبب تقویتِ مهارتِ طراحی شما نیز خواهد شد. می ‌توانید این کار را با خلقِ اسکیس از آشنایانتان آغاز کنید؛ پس از آن، باید اندازه و نسبت ‌های اعضای بدن را به ‌خوبی بشناسید. مطالعۀ کتاب ‌های بیولوژی در این مسیر به شما کمک می‌ کنند؛ البته کتاب‌ های بسیار جذاب دیگری هم وجود دارند که در مسیر شناختِ آناتومی بدن انسان، حجم عضلات مختلف، چگونگی طراحی ژست ‌های مختلف، چگونگی ترسیم خط توازن و تقارن (خطی فرضی که از وسط گردن تا پاها امتداد دارد) به شما کمک می کنند؛ همچنین می ‌توانید به طرح‌ های طراحان دیگر یا عکس‌ های مختلفی که در مجله های مُد منتشر می ‌شوند، نگاهی بیندازید تا رفته رفته، بتوانید استایل و سبک مختص به خودتان را شکل دهید.

نکاتی برای طراحان مبتدی

در قدم اول، برای خلقِ اسکیسِ مُد، یک مداد مناسب انتخاب کنید. مدادهای H ، بهترین گزینه برای طراحی اسکیس هستند، چرا که هم می ‌توانید با آن سایه ‌روشن ‌های دلخواهتان را ترسیم کنید و هم اینکه به راحتی پاک می‌ شوند. این مدادها هیچ‌ گونه فرورفتگی ‌ای روی کاغذ ایجاد نمی ‌کنند؛ به همین دلیل، در فرایند رنگ ‌آمیزی نیز هیچ اختلالی ایجاد نمی‌ کنند. مداد H2 نیز گزینۀ بسیار خوبی است. فقط یادتان باشد که نباید مداد را خیلی روی کاغذ فشار دهید؛ در ضمن، بهتر است با خودکار طراحی نکنید، چون پاک نمی‌ شود. کاغذ ضخیم و پاک‌ کن باکیفیت نیز از ابزار مهم برای طراحی اسکیس به شمار می ‌روند. مدادِرنگی، ماژیک رنگی یا خودکارِ رنگی هم برای رنگ ‌آمیزی اسکیس ضروری اند.

حالا باید یک طرح اجمالی (Croquis) خوب بکشید. Croquis ، طرح و مدلِ اولیۀ مدل شماست که با دنبال کردنِ آن می ‌توانید ایده ‎هایتان را در حوزۀ طراحی مُد پیاده کنید. فیگور مورد نظرتان می ‌تواند ایستاده، نشسته، خم شده یا در حال راه رفتن باشد. اگر دوست داشته باشید، می ‌توانید این Croquis را از وب‌ سایت‌ ها یا مجله های مُد پیدا کنید؛ حتی می ‌توانید آن را خودتان بکشید. یادتان باشد که اگر می ‌خواهید طرحتان به ‌درستی نمایش داده شود و زیبا به نظر برسد، باید فیگور مناسبی بکشید. بسیاری از طراحان حرفه ‌ای مُد، صدها فیگور کشیده ‌اند تا امروز بتوانند فیگور مورد نظرشان را با ژست ‌های مختلف و به بهترین شکل، خلق کنند.

استایل مختص به خودتان را ایجاد کنید و آن را گسترش دهید:

سعی کنید اسکیس ‌هایی را خلق کنید که هر کدام از عناصرش، بیانگر زیبایی ‌شناسی مختص به خودتان باشد. عوامل زیادی تعیین‌ کنندۀ استایل منحصربه ‌فرد شماست، فقط باید استایل منحصربه ‌فردتان را انتخاب کنید و بیافرینید. در این مسیر، باید از خلاقیت ‌تان کمک بگیرید.

اهمیتِ تصویرسازیِ مُد:

تصویرسازی یکی از بهترین راه ها برای نمایشِ ایده‌ هایتان است. اگر می‌ خواهید طراح یا تصویرساز موفقی در عرصۀ مُد باشید، باید طرح‌ هایتان را تا جایی که می ‌توانید بفروشید. با مشتریان قرار ملاقات بگذارید تا از این طریق، کارهایتان را عرضه کنید و در نهایت، مشهور شوید و از پله های پیشرفت بالا بروید.

نکاتی برای طراحان مبتدی

در قدم اول، برای خلقِ اسکیسِ مُد، یک مداد مناسب انتخاب کنید. مدادهای H ، بهترین گزینه برای طراحی اسکیس هستند، چرا که هم می ‌توانید با آن سایه ‌روشن ‌های دلخواهتان را ترسیم کنید و هم اینکه به راحتی پاک می‌ شوند. این مدادها هیچ‌ گونه فرورفتگی ‌ای روی کاغذ ایجاد نمی ‌کنند؛ به همین دلیل، در فرایند رنگ ‌آمیزی نیز هیچ اختلالی ایجاد نمی‌ کنند. مداد H2 نیز گزینۀ بسیار خوبی است. فقط یادتان باشد که نباید مداد را خیلی روی کاغذ فشار دهید؛ در ضمن، بهتر است با خودکار طراحی نکنید، چون پاک نمی‌ شود. کاغذ ضخیم و پاک‌ کن باکیفیت نیز از ابزار مهم برای طراحی اسکیس به شمار می ‌روند. مدادِرنگی، ماژیک رنگی یا خودکارِ رنگی هم برای رنگ ‌آمیزی اسکیس ضروری اند.

حالا باید یک طرح اجمالی (Croquis) خوب بکشید. Croquis ، طرح و مدلِ اولیۀ مدل شماست که با دنبال کردنِ آن می ‌توانید ایده ‎هایتان را در حوزۀ طراحی مُد پیاده کنید. فیگور مورد نظرتان می ‌تواند ایستاده، نشسته، خم شده یا در حال راه رفتن باشد. اگر دوست داشته باشید، می ‌توانید این Croquis را از وب‌ سایت‌ ها یا مجله های مُد پیدا کنید؛ حتی می ‌توانید آن را خودتان بکشید. یادتان باشد که اگر می ‌خواهید طرحتان به ‌درستی نمایش داده شود و زیبا به نظر برسد، باید فیگور مناسبی بکشید. بسیاری از طراحان حرفه ‌ای مُد، صدها فیگور کشیده ‌اند تا امروز بتوانند فیگور مورد نظرشان را با ژست ‌های مختلف و به بهترین شکل، خلق کنند.

ابعادِ فیگور

برای خلقِ اسکیس، باید ابعاد و اندازۀ فیگور را بدانید. ابتدا بالا و پایین صفحه را خالی بگذارید؛ سپس، Centerline عمودی و افقی را رسم کنید.  برای اینکه کاغذ به طور دقیق، به دو قسمت تقسیم شود، می ‌توانید آن را تا کنید. سر و نیم‌ تنۀ فیگور، بالای خط قرار می گیرد و پاها در نیمۀ پایین خط واقع می شود.

ترسیم فیگور

قسمت بالای Centerline را به چهار قسمت تقسیم کنید. سرِ فیگور تقریبا کلِ یک ‌چهارمِ اول را پُر می ‌کند. کمی از یک‌ چهارم اول و کمی هم از یک ‌چهارم دوم را خالی بگذارید تا گردن فیگور را در آن ترسیم کنید. از قسمت پایین هم، اندازۀ یک سر را به ترسیم پاها اختصاص دهید.

ترسیم فیگور را باید از لگن آن آغاز کنید. برای ترسیم لگن، ابتدا باید مربعی را ترسیم کنید. سایز مربع باید متناسب با لگنی باشد که می‌ خواهید طراحی کنید. هرچه لگن مورد نظرتان کوچک ‌تر باشد، باید مربع کوچک‌ تری را ترسیم کنید. ژست مورد نظرتان را در نظر داشته باشید و بر اساس آن، مربع لگن را به سمت چپ یا راست متمایل کنید. پس از آن، شانه‌ ها و نیم ‌تنۀ بالا را ترسیم کنید. خطوط نیم ‌تنه را از دو گوشۀ مربع لگن به سمت بالا بکشید، در میانۀ راه، کمی خط را انحنا دهید تا کمر را شکل دهید. وقتی به شانه رسیدید، باید این شیب را به سمت بیرون متمایل کنید. پهنای شانه باید به اندازۀ پهنای لگن باشد، درست مثل اندام واقعی. وقتی طراحی نیم ‌تنه تمام شد، به مدل ‌های موجود در وب ‌سایت ‌ها و مجله ها نگاهی بیندازید و طرحتان را با آن ‌ها مقایسه کنید. یادتان باشد که طول بالاتنه باید دو برابر سر باشد!

حالا نوبت به طراحی گردن و سر می‌ رسد. پهنای گردن باید یک سوم پهنای شانه باشد و نصف طول سر. یادتان باشد که هرچه سایز سر فیگورتان بزرگ تر باشد، جوان ‌تر و شاداب ‌تر به نظر می‌ رسد. شکل سر فیگورتان باید متناسب با ژست آن باشد تا طرح‌ شما طبیعی به نظر برسد.

. اکنون می‌ رسیم به ترسیم ران و ساق پاها. یادتان باشد که ران و ساق پا باید بلندترین قسمت بدن باشند. طول این قسمت پا باید چهار برابرِ سرِ فیگور باشد. ران و ساق پا از دو قسمت تشکیل شده است:  ران (از انتهای لگن آغاز می ‌شود و تا زانوها امتداد دارد) و ساق پا (از انتهای زانو آغاز می ‌شود و تا قوزک پا ادامه دارد). به یاد داشته باشید که تصویرگران مُد، معمولاً این قسمت از فیگور را بلندتر از اندازۀ معمولی آن رسم می‌ کنند؛ در واقع، در ترسیم ساق و ران فیگور، مبالغه می ‌کنند. پهنای بالاترین قسمت از ران پا باید به اندازۀ عرض سر باشد. هر چه به سمت زانو می ‌آیید، باید از پهنای ران کاسته شود. در نزدیک ‌ترین قسمت به زانو، پهنای ران به اندازۀ یک سوم از بزرگ‌ ترین قسمت از ران است. در قسمت ساق پا هم هر چه به سمت قوزک پا پیش برویم، از پهنای ساق کاسته می ‌شود. یادتان باشد که پهنای قوزک پا به اندازۀ یک چهارم پهنای سر است. در آخر هم پا و بازو و ساق دست را ترسیم کنید. پاهای فیگور معمولاً کوچک و باریک هستند. پاهای فیگور را شبیه به مثلثی باریک و بلند ترسیم کنید. معمولاً طول پاها به اندازۀ طول سر فیگور است. بازوها و ساق دست را نیز مثل ران و ساق پای فیگور ترسیم کنید. طول بازو و ساق دست فیگور باید بیشتر از طول بالاتنۀ فیگور باشد. طول بازو و ساق دست فیگورتان باید بلندتر از طول بازو و ساق دست یک انسان واقعی باشد، چرا که این طول زیاد باعث می‌ شود که فیگورتان خوش ‌اندام‌ تر به نظر برسد. در آخر هم دست و انگشتان را ترسیم کنید.

. اکنون می‌ رسیم به ترسیم ران و ساق پاها. یادتان باشد که ران و ساق پا باید بلندترین قسمت بدن باشند. طول این قسمت پا باید چهار برابرِ سرِ فیگور باشد. ران و ساق پا از دو قسمت تشکیل شده است:  ران (از انتهای لگن آغاز می ‌شود و تا زانوها امتداد دارد) و ساق پا (از انتهای زانو آغاز می ‌شود و تا قوزک پا ادامه دارد). به یاد داشته باشید که تصویرگران مُد، معمولاً این قسمت از فیگور را بلندتر از اندازۀ معمولی آن رسم می‌ کنند؛ در واقع، در ترسیم ساق و ران فیگور، مبالغه می ‌کنند. پهنای بالاترین قسمت از ران پا باید به اندازۀ عرض سر باشد. هر چه به سمت زانو می ‌آیید، باید از پهنای ران کاسته شود. در نزدیک ‌ترین قسمت به زانو، پهنای ران به اندازۀ یک سوم از بزرگ‌ ترین قسمت از ران است. در قسمت ساق پا هم هر چه به سمت قوزک پا پیش برویم، از پهنای ساق کاسته می ‌شود. یادتان باشد که پهنای قوزک پا به اندازۀ یک چهارم پهنای سر است. در آخر هم پا و بازو و ساق دست را ترسیم کنید. پاهای فیگور معمولاً کوچک و باریک هستند. پاهای فیگور را شبیه به مثلثی باریک و بلند ترسیم کنید. معمولاً طول پاها به اندازۀ طول سر فیگور است. بازوها و ساق دست را نیز مثل ران و ساق پای فیگور ترسیم کنید. طول بازو و ساق دست فیگور باید بیشتر از طول بالاتنۀ فیگور باشد. طول بازو و ساق دست فیگورتان باید بلندتر از طول بازو و ساق دست یک انسان واقعی باشد، چرا که این طول زیاد باعث می‌ شود که فیگورتان خوش ‌اندام‌ تر به نظر برسد. در آخر هم دست و انگشتان را ترسیم کنید.

ترسیمِ جزئیات فیگور

همۀ خطوط اضافه را پاک کنید و جزئیات مورد نیاز را به فیگورتان بیفزایید. ترقوه، دست ‌ها و عضلات شکمی را به طرحتان اضافه کنید. عضلات شکمی، دقیقاً از زیر قفسۀ سینه آغاز می‌ شوند و تا بالای ناف ادامه دارند. سومین تکه از عضلاتِ شکم باید بالاتر در قسمت ناف تمام شود؛ سپس، زانوها و پاهای مدل را تصحیح کنید.

آخرین قدم

حالا نوبت به ترسیم جزئیات بیشتر می‌ رسد. اگر قصد دارید لباس مورد نظرتان را نشان دهید، باید لباس را طوری به تن فیگور کنید که کاملاً واقعی به نظر برسد. در قسمت آرنج، شانه ‌ها، مچ پا، مچ دست و کمر، باید کمی چین ‌خوردگی ترسیم شود. یادتان باشد که هر چه پارچه و الگو  به طرز متفاوت تری روی تن بنشیند فرم اندام زیباتر جلوه می کند. اگر پارچۀ لباستان نازک و ابریشمی باشد، لباستان کمی موج‌دار خواهد شد. اگر پارچۀ لباس ضخیم باشد؛ برای مثال، جین یا پشمی، قالب بدن‌ چندان نمایان نخواهد بود؛ در ضمن، یادتان باشد که بافت پارچه ‌تان را نیز باید مشخص کنید. اگر می‌ خواهید لباستان واقع‌ گرایانه ‌تر به نظر برسد، دکمه و پولک هم به طرح آن اضافه کنید.

یادتان باشد که باید خطوط مختلف را بشناسید تا بتوانید انواع پلیسه، چین و چروک یا تاخوردگی را نیز در طرحتان  مشخص کنید؛ برای مثال، برای نشان دادن چین و چروک، از خطوط دایره ‌ای استفاده کنید؛ برای ترسیم پلیسه، خطوط راست رسم کنید؛ و برای به تصویر کشیدن تاخوردگی، خطوط مواج بکشید.

در آخر کار، خطوطی را که می‌ خواهید باقی بمانند و پاک نشوند، با خودکار مشکی، پررنگ، و رنگ‌ آمیزی را آغاز کنید. رنگ ‌آمیزی را می ‌توانید با ماژیک، خودکار و مداد رنگی انجام دهید. رنگ ‌های مختلف را با هم ترکیب کنید. قسمت ‌های عمیق ‌تر را پررنگ ‌تر و قسمت ‌های برجستۀ لباس را کمرنگ ‌تر به تصویر بکشید.

پس از ترسیم طرح کلی لباس، باید طرح پارچه، بافت پارچه، گره، پاپیون و هر چیز زینتی دیگری که قصد دارید به آن بیفزایید را به اسکیس اضافه کنید. اکسسوری ‌های مورد نیاز را نیز به طرحتان اضافه کنید تا استایل مورد نظرتان کاملاً مشخص شود. مو، عینک دودی و آرایش، مرحلۀ آخر کار هستند و به طرحتان زندگی می ‌بخشند.

نکاتی در مورد اسکیس مُد

یادتان باشد که اسکیس مثل یک داستان یا یک قطعۀ موسیقی است و داستان و طرح ذهنی شما را روایت می‌ کند؛ در نتیجه، باید دقیق و قابل درک باشد. در ادامه، نکات مهم در مورد اسکیس را برایتان خواهیم گفت.

• اسکیس شما باید ابعاد مختلف لباس را در بر بگیرد. گاهی طرح پشت و جلوی لباس به تنهایی کافی نیست. در حالت ایده ‌آل، باید قسمت‌ های کناری را هم در طرحتان بگنجانید تا ساختار طرح‌ شما به طور کامل نمایان باشد و کمپانی مورد نظر بتواند زوایای آن را کاملاً درک کند.
• در صورت نیاز، باید اسکیس داخل لباس را هم طراحی کنید. در این طرح داخلی، محل قرار گرفتنِ جیب ‌های داخلی، مارک لباس و هر آنچه در نمای بیرونی مشخص نیست، باید مشخص شود.

• تا جایی که می‌ توانید به جزئیات بپردازید و خطوط غیر ضروری را حذف کنید تا وقتی می‌ خواهید آن را برای اعضای تیم یا کمپانی مورد نظرتان توضیح دهید، به مشکل بر نخورید.
• همۀ درز و دوخت‌ های لباس باید مشخص باشند. درزهای لباس را باید با خطوط پر رنگ مشخص کنید.
• اسکیس باید ساده باشد. همان طور که در قسمت بالا گفتیم، باید به جزئیات بپردازید؛ اما طرحتان نباید پیچیده باشد. در طراحی ‌تان از سایه استفاده نکنید؛ در عوض، برای نمایشِ طرحتان، از اسکیس‌ های سیاه و سفید بهره ببرید.
• در خلقِ اسکیس برای اکسسوری‌ ها، باید جلو، عقب، کنار، بالا، پایین و سه نمای اکسسوری مورد نظر، کاملاً مشخص باشد.
• طرح سیاه و سفید می‌ تواند مدل لباستان را به طور کامل نمایش دهد.

در آخر

هنر، آمیزه ای از تکنیک و خلاقیت است که می تواند گویای درون و افکار شما باشد و به روحتان جلا و آرامش ببخشد و در کنار این آرامش بخشی و آثار مثبت روحی، برایتان پول آفرین و درآمدزا باشد. اگر در هر هنری که بر می گزینید؛ نظم، تکنیک، دقت و خلاقیت را با یکدیگر ادغام کنید، می توانید اثری بیافرینید که چشمگیر، جذاب، خاص و منحصر به فرد باشد و امضای خاص شما را جلوه گر سازد. طراحی لباس نیز از آن دست حوزه های هنری است که در کنار لذت و آرامشی که به وجود می آورد، می تواند بسیار درآمدزا و پول ساز باشد، فقط کافی است اصول را بیاموزید و با خلاقیت و ظرافت درآمیزید و طرح هایی را خلق کنید که منحصر باشد؛ آنگاه با شرکت ها، کمپانی ها و مزون های بنام و بزرگ همکاری کنید و به درآمدی قابل توجه و چشمگیر دست یابید و حتی می توانید مزون و فروشگاه های منحصر به خود را داشته باشید و به یک کارآفرین تبدیل شوید؛ پس ابتدا اصول را بیاموزید، سپس به درآمدزایی بیندیشید!