کت واک چیست ؟
کت واک ( به انگلیسی Catwalk ) به معنی لغوی ( خرامیدن شبیه گربه ) راه رفتن مدلها بر روی استیج یا سکوی نمایش را می گویند و به سکویی که مدلها بر روی آن راه میروند ران وی ( Runway یا Ramp )می گویند.
بیش از یک قرن از برگزاری اولین کت واک ها ( catwalk ) می گذرد، اما کت واک همواره اثرگذار و بی رقیب است.
حتی پیدایش و پیشرفت تکنولوژی نیز نتوانسته نقش آن را کمرنگ کند. برگزاری catwalk چندان کار ارزان و ساده ای نیست، اما این مراسم آنقدر اثرگذار و مهم است که هیچ طراحی نمی تواند چشمش را روی برگزاری آن ببندد.
اهمیت کت واک
همواره طراحان از کت واک ها به عنوان عرصه ای برای نمایش هنر و خلاقیت شان بهره گرفته اند؛ به همین دلیل، سعی داشته اند در برگزاری آن، از اصول catwalk و مدل های حرفه ای کت واک بهره بگیرند تا بتوانند آثارشان را به بهترین نحو به نمایش بگذارند و از این طریق، آثارشان را به مردم سراسر جهان معرفی، و مشتریان متعددی را جذب کنند.
مخاطبان catwalk ها فقط محدود به حضار نمی شوند، بلکه روزنامه نگاران و عکاسانی که در این مراسم ها شرکت می کنند نیز شرح و تصویر این آثار را به همۀ مردم جهان می رسانند. در این مطلب، هر آنچه لازم است در مورد catwalk بدانید را برایتان خواهیم گفت. با تصویرگران پویااندیش همراه باشید.
ویژگی های سالن کت واک
اما سالن کت واک چه ویژگی هایی دارد؟ پیش از هر چیزی، به سراغ ابعاد سالن catwalk می رویم. طول catwalk بین هفت تا شصت متر است؛ اما برخی از طراحان ترجیح می دهند طول catwalk بیشتر باشد. عرض کت واک نیز معمولاً 1.2 متر تا 2.4 متر است.
و اما فرم استیج catwalk. برخی از طراحان، استیج مستقیم (I) را ترجیح می دهند و برخی دیگر استیج های T شکل را. در استیج های Tشکل، در آن واحد، بیش از یک مدل می تواند راه برود و لباس ها و اکسسوری هایش را به نمایش بگذارد.
نورپردازی و پس زمینه سالن کت واک
پس از این ها، نوبت به نورپردازی می رسد. نورپردازی سالن کت واک مسئلۀ بسیار مهمی است و هنگام انجام آن، باید دقت زیادی به خرج داد.
پیش از هر چیزی، یادتان باشد که نورپردازی نباید به گونه ای باشد که رنگ لباس ها تغییر کند. برای نورپردازی سالن کت واک، بهتر است به سراغ نورهای خنثی بروید.
در طراحی سالن catwalk، می توانید به سراغ پس زمینه های متنوع بروید. حتی می توانید آن را با توجه به شرایط انتخاب کنید؛ به عنوان مثال، در catwalk های فصل بهار، به سراغ عکس و طرح های مربوط به گل و گیاهان بروید.
انتخاب موسیقی برای مراسم کت واک
موسیقی ای که در سالن catwalk پخش می شود، اهمیت بسیار زیادی دارد، مثل همۀ عناصر مراسم و سالن catwalk.
در سالن مراسم، قرار است مدل های catwalk همگام با ریتم موسیقی حرکت کنند؛ به همین دلیل، انتخاب موسیقی اهمیت زیادی دارد.
ریتم موسیقی نباید آنقدر تند باشد که مدل catwalk ، هنگام راه رفتن، آشفته و مضطرب به نظر برسد.
ویژگی های مدل کت واک
و اما مدل کت واک چه ویژگی هایی دارد؟ مدل های کت واک را بر اساس استانداردهای مشخصی انتخاب می کنند:
– سن این مدل ها بین 15 تا 20 است.
– قد این مدل ها باید حداقل 1.75 سانتی متر و حداکثر 1.82 سانتی متر است.
– سایز لباس این مدل ها 36 است.
استانداردهایی برای مدل های کت واک
آژانس های مد، این استانداردهای سفت و سخت را در انتخاب مدل های catwalk رعایت می کنند، چرا که طراحان، لباس هایشان را برای چنین اندام هایی می دوزند، نه برای هر اندامی!
علاوه بر این ها، آژانس ها نیز مدل هایی با پوست خوب را ترجیح می دهند. به همین دلیل، مدل های catwalk همواره به فکر حفظ تناسب اندام و سلامت پوست و موهایشان هستند.
درآمد مدل های کت واک
درآمد مدل های catwalk را به صورت ساعتی محاسبه می کنند.
میزان درآمد این مدل ها متغیر است؛ برخی هیچ دستمزدی بابت کارشان دریافت نمی کنند، برخی دیگر نیز در ازای یک مراسم، بیش از 20000 دلار دریافت می کنند؛ به عنوان مثال، Gisele Bundchen، مدل مشهور، توانست طی یک سال، 30 میلیون دلار درآمد داشته باشد.
مدل کت واک چه فرقی با دیگر مدل ها دارد؟
همان طور که می دانید، در صنعت مدلینگ، تنوع مشاغل بسیار زیاد است. از مدل کت واک گرفته تا مدل کاتالوگ و فشن و مدل تبلیغات.
مدل های کت واک، لباس های طراحان را به تن می کنند و با اعتماد به نفس، پیش چشم بینندگان حاضر می شوند و لباس ها و اکسسوری ها را به نمایش می گذارند؛ اما مدل هایی مانند مدل فشن لازم نیست پیش چشم چند صد یا چند هزار مخاطب حاضر شود، بلکه صرفاً در مقابل دوربین عکاسان قرار می گیرد و در نهایت، عکس هایش به مخاطبان عرضه می شود.
بیشتر بخوانید: چگونه به یک مدل حرفه ای تبدیل شویم؟
هفتۀ مد و اهمیت آن
هفتۀ مد ( fashion week ) از مهم ترین رویدادها در دنیای مد به شمار می رود.
معمولاً همۀ افراد شانس حضور در این رویداد عظیم را پیدا نمی کنند، اما همه دوست دارند در مورد آن بدانند.
هفتۀ مد، زمانی برای نمایش آثار طراحان و حاصل چندین ماه کار و تلاش آن هاست؛ در واقع در هفتۀ مد، طراحان برای اولین بار آثار جدیدشان را در معرض دید عموم قرار می دهند.
اولین و شروع هفتۀ مد
در سال 1943، اولین هفتۀ مد، به نام «Press Week»، برگزار شد.
در حال حاضر نیز این رویداد، سالی دو بار، در بهار و پاییز برگزار می شود. کشورهای متعددی میزبان این رویدادها هستند. چین، برزیل، ترکیه و ژاپن، از کشورهای میزبان این مراسم به شمار می روند؛ همچنین، مشهورترین طراحان مد سراسر جهان، آثارشان را در شهرهای بزرگی مانند نیویورک، لندن، میلان و پاریس، به نمایش می گذارند.
بیشتر بخوانید: طراح مد موفق چه می کند؟
کاربرد هفته مد
هفتۀ مد، ماهیت تجاری و تبلیغاتی دارد و در آن، طراحان بخش های مختلف مجموعه هایشان را در کشورهای مختلف در سراسر جهان به نمایش می گذارند.
هر طراحی لزوماً آثارش را در کشور خودش به نمایش نمی گذارد؛ به عنوان مثال، برخی از طراحان نامدار ژاپنی ترجیح می دهند آثارشان را طی هفتۀ مد، در میلان و پاریس به نمایش بگذارند.
در هفتۀ مد، خریداران به فکر تامین لباس برای فروشگاه ها و بوتیک هایشان می افتند؛ همچنین، روزنامه نگاران و عکاسان نیز در این رویدادها حضور پیدا می کنند تا از آخرین و جدیدترین ترندها و مجموعه های دنیای مد، گزارش و عکس تهیه کنند و آن ها را به همۀ مردم جهان نشان دهند.
بیشتر بخوانید: زنان پیشگام در صنعت مد
برگزاری کت واک در ایران
در ایران، عرصه برای برگزاری catwalk های مردانه فراهم شده است، اما catwalk های زنانه نیز برگزار می شود و تنها حضار این رویدادها زنان هستند.
در ایران، مدل ها و طراحان می توانند در این حوزه آموزش ببینند و مدل ها را به شکلی ایده آل و حرفه ای، به مخاطب عرضه کنند.
پایان بخش :
کت واک چیست ؟ درآمدهای مدل های Catwalk
سوالات متداول کت واک
Catwalk، اصطلاحی برگرفته از نحوه راه رفتن مدل های زن که شبیه راه رفتن گربه است، می باشد. کت واک معمولاً روی سکوی مرتفعی به نام رمپ توسط مدل ها انجام می شود تا لباس ها و اکسسوری ها را در طول نمایش مد نشان دهند.
بر اساس اطلاعات موجود احتمال بسیار زیاد برای اولین بار در سال 1901 یک طراحی انگلیسی به نام لیدی داف گوردون اولین نمایش از کت واک را ارائه داد و می توان آن را نقطه شروع چیزی دانست که ما امروزه در شوهای مد و فشن از آن استفاده می کنیم.
برای راه رفتن به این حالت باید تا جای ممکن صاف ایستاد و حالتی داشت گویا یک ریسمان نامرئی شما را از ستون فقرات تا بالای سر نگه داشته است. سپس باید یک پا را به سمت جلوی پای دیگر قرار داد و گام هایی بلند و صاف به سمت جلو برداشت. در حین راه رفتن با حفظ همین حالت صاف و استوار، باید بازوها را در کناره های خود نگه داشت و دست ها را شل کرد.